никој (зам.) - ништо (прил.)

Таксистот не престана да зборува, како навиен. А никој ништо не го праша.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
И нека не бара никој ништо повеќе од него.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А тој беше гас и гаќи со преседатељо на општината мислеше дека нему никој ништо не му можи и тој, заедно со овој Војнета наш мене ми ги имаше пуштено партизаните да ме убијат зошто сум бил кмет и сетне со нивни ниспет партизаните ме затворија а и уште да можи нешто најлошо тие мене ќе ми го сторат зашто тие сет вногу лоши луѓе ама и овој партизанскио суд што не ет суд туку суди само накодошени луѓе мене мана не можеше да ми најде и ме ослободи ама Трајко Казиловски и Војне мене дрвата не ми ги имаат заборавено и ако им дојде на колај тие мене пак и најлошото ќе ми го направат“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сфативме дека никој ништо не знае за црквата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)