нѐ (зам.) - прошета (гл.)

Сакаш ли некогаш да седнеме во неговата локомотива и да нѐ прошета каде ќе сакаме?
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
И така нѐ прошетаа од место до место каде некогаш имаше гробишта и секаде празно.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)