оваа (зам.) - дивина (имн.)

Та единствениот празник во сето она негово глуво чекање беше мислата дека го имаше спасено токму тој малечок живот и тој сега, последната негова утрина во Белата Долина, во оваа дивина наоколу, никако не можеше ни да помисли да го оскверни тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А ти си бесен да треснеш сѐ од земјата и да бидеш малку сам, против нешто, против снегот, против оваа дивина.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Старецот стоеше крај оградата, потпрен на еден дирек, висок, убав, вистински планинец, како најубав жив споменик на оваа дивина и убавина.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)