Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

И асоцијацијата на гротескното и монструозното придонесоа да ја замислам оваа книга како филозофска сказна.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Го засакав вашето пишување и свежината на оваа книга со многу хумор во сепак мошне тешката епоха за сите одгледувачи на кози...

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Препорачуваме да се прочита оваа книга без одлагање.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Оваа книга е пишувана како литанија, во која епизодите се мешаат една со друга.

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Даме го фати Гоцета за рака, влегоа во одајата, клучот скрцна и тие се заклучија... - Тоа е поштата! - тивко шепна Даме.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

- И што порача? - праша Даме. Ти ја праќа оваа книга, - почна да објаснува служителот, - и рече: да ја прочиташ и да му пратиш друга книга, за читање.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Наташа Му благодарам на татко ми кој беше со мене додека ја пишував оваа книга за да го прашам за сѐ што не можев да се сетам.

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

За прецизните сугестии за надополна и уточнување на последната проза од оваа книга, длабока благодарност им должам на д-р Исак Нехама, ветеран од Втората светска војна и активен волонтер на Музејот на холокаустот во Вашингтон, како и на г. Роберт Бедфорд, извршен директор на Фондацијата за унапредување на сефардските студии и култура.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Удоволувајќи им на моите фактографски интересирања за сложената материја што се нафатив да ја обработам во оваа книга, г Кунио ми испрати неколку исклучително значајни книги, што претставува великодушен гест за кој му должам искрена благодарност.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Голема е оваа книга што ја листа тој несвесно.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Ги потврдува дотолку повеќе, што оваа книга беше напишана пред да биде објавен материјалот на американските психијатри. 42 Margina #22 [1995] | okno.mk

„МАРГИНА бр. 22“ (1995)

Оваа книга ѝ ја посветувам и на својата поетска генерација - генерацијата која ги изгради естетските фундаменти за развојот на модерната македонска литература - со која творејќи над 50 години еден покрај друг, ги споделувавме сите радости и горчини на творечкиот чин.

„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)

Веројатно со текот на времето, ним ќе им се придружат и други автори чиишто имиња се присутни на страниците на оваа книга.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Оваа книга е уште една потврда за тоа.

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

И покрај грижата за систематска или поедноставена класификација и покрај контроверзните хипотези за моногенезата или полигенезата на писмата, оваа книга му соодветствува на моделот на класичните истории на писмото. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 55 5).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Спореди: A study of writing the foundations of gramma tology, 1952 (поднасловот не се појави во повтореното издание од 1963).

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

12. Пред четири или пет години разговарав со Хидеказу Јошида. Бевме во возот за Келн.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Тој ги прими многу љубезно, а кога се подготвуваа да си одат, се посоветуваа како би можеле да му го возвратат гостољубието.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

(Заклучок од првото издание на Големата советска енциклопедија, кој потоа е побиен од Сталин.) За оваа дебата, спореди: V. Istrine, Langue et écriture, во Linguistique, op. cit., pp. 35, 60.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Ја споменав Херигеловата книга Зен во уметноста на гаѓање со лак; мелодрамски врв на оваа книга претставува моментот кога еден стрелец го погодува самото средиште на метата во потполн мрак.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Оваа книга е обид да се направи нацрт на полето што го опфаќа оваа дисциплина, да се покажат резултатите од досегашната работа и да се укажат правците во кои би требало да се вршат понатамошните истражувања.

„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)

На авторот ќе му бидат потребни дополнителни петнаесет години за да го оствари ова внатрешно патување, за да се врати кон тоа што жестоко го обележало, одржано во инстинктот на спасувањето, задржано по првите налети на заборавот: „Нека останат спомените длабоко вкопани во мене, дури до заборав, сѐ додека ферментирањето на животот не одлучи да ги исфрли на површина, сѐ до мигот на оваа книга...“

„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)

Бев сигурен - се возбудуваше, сеедно што читав негде од средината на оваа книга без почеток и крај.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Мене, затоа, стремежот во оваа книга ми е да го испитам и да го заземам секој јаз што ќе можам да го ископачам меѓу признатиот факт за културната различност на геј- мажите и неговата одрекувана вистинитост.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Токму родовиот субјективитет на геј- мажите – и геј- машката мажественост и геј- машката женственост – е тема на оваа книга.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Курсот имаше за цел да се разбере како дејствува оваа противакултурација, точната логика според која субјектите што се геј- мажи им се опираат на повиците да го доживуваат светот на хетеросексуални и на хетеронормативни начини. ‌Тоа е целта и на оваа книга.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Му ја подаде книгата на Сликарот и некако придушено, речиси шепотно, му рече: „Одговорот на оваа чудесија треба да го побарате во оваа книга, под одреденицата „Фазли паша“.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Всушност, собраното во оваа книга, и самиот наслов на книгата, се резултат на таа нова творечка возбуда и на неа гледам како на задоцнета рожба која својот подостарен родител го прави среќен и возгордеан.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Во тесна врска со религиозното чувство кое провејува низ книгата - кое не го загрозува, туку само го зголемува нејзиниот уметнички впечаток - е темата на „божјите луѓе“ како комплементарна со тоа чувство, теми која е централен лајтмотив на оваа книга.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Расказот го поместив во оваа книга, сега во твоите раце, пред твоите очи.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Во оваа книга, ќе речат тие, се внесува раздор и разединување меѓу нас наместо соединување, коешто сега-засега ни е толку нужно.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

На тие два принципа одговара: 1. прилепско-битолското наречје за литературен јазик, како еднакво далечно и од српскиот и од бугарскиот јазик и централно во Македонија, 2. фонетскиот правопис со употребените писмени знаци во оваа книга и со мали отстапки на етимологијата, и 3. речничкиот материјал да е збир од сите македонски наречја. 155.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Мнозина може ќе речат оти вистина добро е човек да се позамисли над прашањата засегнати во оваа книга, но сега уште не му е времето.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Неколку зборови за македонскиот литературен јазик Во четирите горни статии во оваа книга јас сакав да им ги обрнам погледите на моите сонародници на нуждата од едно корено изменување на досегашниот процес на нашиот духовен развиток, како и на тоа дека моите погледи во тој случај не се нешто ново и безосновно, а се само чекор напред во досегашното развивање на нашето национално самосознание и дека затоа се сосем природни и основани.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Каква може да биде таа тенденција се гледа од оваа книга.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Така разбирајќи го долгот кон татковината, јас се решив, прво, да го изложам моето разбирање на народните идеали на Македонците во еден ред расудувања, прочитани во петроградското Македонско словенско научно-литературно другарство „Св. Климент” 1, а после и да ги напечатам во оваа книга, каде што се поместени и расудувања непрочитани во споменатото другарство.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Се разбира, доколку е подготвена да го препознае порачаното, како во примеров извлечен од оваа книга: „Кога би бил во ситуација да избирам со какви луѓе би сакал да биде населен театарот, јас би гласал само за робовите.

„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)

Нашата цел во оваа книга е да ги разгледаме различните видови сложени структури и поведение што ѝ се спротивни на интуицијата, внимавајќи при тоа на заедничките особини што би можеле да ја сочинуваат основата на некаква „наука“ на изненадувањето и сложеното.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Знам дека по оваа книга ќе следат уште многу нови текстови, уште многу нови шарени и светкави, крцкави бонбони, кои уште од сега нестрпливо чекам да ги вкусам.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Другите читателки можат и да ја фрлат книгава, бидејќи веќе не се однесува на нив.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

1. Драга Асенета, Вие можеби имате волшебни црни очи кои фрлаат мирисни погледи околу себе, можеби зад себе сеете скапоцени сенки и можеби мочкате колонска вода, како што рекла една писателка, но тоа нема да Ви помогне да станете јунакиња на оваа книга.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Од друга страна, оваа книга, како едно философско испитување кое поаѓа од максимата дека „Задачата на философијата е да се занимава со она што е дел од животот на оној што ја употребува“, не може да се апстрахира од ‘формата на животот’ на авторот.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

6 Оваа книга ја пишував јас, онаа јас на која „сите зборови ѝ се расеаја“ токму како и на Caroll-овата хероина Alice.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Целта на авторот е да се укаже на „проблематичноста на потрагата по определбата на ‘идеологијата воопшто’ “; на различните значења и употреби на поимот „идеологија“ и неговата преголема едноставност; да се претстави „многустраноста и комплексноста на односот на субјективитетот спрема идеологијата и неопределивоста на идеолошката акција на субјективитетот; односно, да се истражи (проблематизира) валидноста на повикувањето на идеологијата во објаснувањето на акциите на поединецот“.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Но вредноста на оваа книга не се огледа само во ова.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Но можеби намерите на авторот не се да даде објаснување на сѐ, и со тоа да му го заштеди размислувањето на читателот, туку попрво како оние на Витгенштајн, да го поттикне неговото размислување за овие проблеми.

„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)

Во оваа книга беа содржани и преточени сите таткови книги, сета мистерија на неговата надеж, вистинските страници како да се разбере Балканот.

„Амбасади“ од Луан Старова (2009)

И не само тоа. Но оваа книга за мене има и посебно значење.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Откако со големо внимание и потцртување со тенок графитен молив ја читаше и размислуваше за намерите на Камилски, се прашуваше зошто му ја донел оваа книга дури од Париз? Тука морало да се крие нешто?!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Оваа книга со години ја барав. Ти благодарам, мој Камилски!

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Климент Камилски во мигот зажали што токму тој не го читал предговорот на Вук за турцизмите, макар што ја поседувал оваа книга.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Имено, во етимологијата на зборот Естуар (лат. Aestuarium), се содржат неколкуте значења кои фрапантно конгруираат со поетичките генералии на оваа книга: ...морска бара, лагуна или утока на големата река, а од друга страна Естуација – бранување на морето проследено со морски пени, кое во поетскиот (фигуративен) говор би било рамно на бурните страсти, немири и емотивни вриежи од кои се формираат поетските слики иманентни на романтичарско – симболистичкиот дискурс...

„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)

Оваа книга е објавена според условите на лиценцата на Криејтив комонс: Наведи извор- Некомерцијално-Без адаптирани дела.

„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)

И така решив да ја пишувам оваа книга токму за Мајка.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

И така, како што одминуваа годините на мојот живот, Мајка ми беше сѐ поблиску, сѐ до миговите кога средбата со неа се преточи во оваа книга.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Тој имаше и едно скратено издание од оваа книга на старотурски, купена во младоста, во Цариград.

„Ервехе“ од Луан Старова (2006)

Додека бавно се создаваа расказите за оваа книга, морав да го продадам фолксвагенот. За само 800 германски марки.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Оваа книга, за разлика од онаа на Douchet, е подробна анализа на неколку Хичкокови филмови (Север-северозапад, Психо, Птици и Марни) кои се расчленуваат сцена по сцена.

„МАРГИНА бр. 21“ (1995)

Им благодарам на д-р Волфганг Суцл од катедрата за Мировни студии при Универзитетот Инсбрук во Австрија и Арон Леви, куратор на павилјонот на САД на Венециското биенале на архитектура 2008 и професор на Факултетот за уметност при Универзитетот Пенсилванија во САД, за нивната концептуалната поддршка при работата на текстовите во оваа книга, од рафинирањето на првичните идеи до нивните информативни коментари во разните фази на работа врз текстот.

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

“Conversations with Braco Dimitrijević’s ‘The Casual Passer-By I Met...’.” Slought Foundation Online Content. (accessed 15 November 2007) Žižek, Slavoj. The Sublime Object of Ideology. London: Verso, 1989. 128 БЛАГОДАРНОСТ НА ВЕСНА

„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)

Оваа книга, како дел од есенцијата на мојата балканска егзилска сага, беше еден вид преуранета проверка на синот на емигрантот, нараторот, дали беше дојдено времето за враќање од егзилот во родната Албанија, беше тоа едно ѕиркање во пеколот кое можеше да заврши кобно...