се (зам.) - мери (гл.)

Перформансот, како перформативна уметничка форма, повторно оживува и тоа како речиси дефинирана форма, што никогаш, всушност, не била негова намера.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Еден од најчестите перформативни простори е самото тело, телото кое се изложува, сецира, се снима однатре, се мери и станува сцена.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ама каде! Пак не можеше да се мери со мене.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Крсте беше млад и јак, но со Трајка не можеше да се мери, та за час се најде под него.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Со молскавици се мерат и векови и малечките божем безначајни умирања и божем невидливи трепети на светулките.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Аршинот со кој таа се мереше, беше во рацете на газдите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
На испитаникот му се вели дека ТВ мрежите сакаат да добијат повратна информација за квалитетот на своите програми.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Студијата која ги обработува основите во тестирањето на пропагандните пораки укажува на следното: 1) ефектот на пропагандната креација не може да биде измерен доколку барем два пати не е изложен на перцепцијата на целниот сегмент на побарувачката (терк); 2) секое препознавање на целите на истражувањето од страна на испитаникот ја докажува погрешно избраната метода; 3) секое истражување се спроведува со споредување на резултатите од контролата и експерименталната група; 4) тестот на присеќавање се прави како со така и без помошта на испитувачот; 5) се мери степенот на преференција во одредена група производи; 6) се мери поттикот за купување и се утврдуваат конкретните причини; 7) тестирањето се спроведува на еден дел или пак на целиот пазар.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во развиеното конкурентско окружување во современиот пазар само ретките и храбрите непромислено се обидуваат да емитуваат телевизиски или радио спот, да објават печатен оглас, да постават пропагандно пано на автопат, да лансираат нов дизајн на амбалажата - а претходно да не извршат тестирање на креативните решенија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Патем се чувствувам како некаков женски Дон Кихот кој сѐ уште е засегнат за својата Убава Книжевност, во време кога таа го менува својот лик, кога нештата се мерат со етикети, а не со содржина, во време кога и Литературата ја прекриваат со имињата на нејзините произведувачи. Armani, Eco, Toshiba...
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дури и да си заповедам ако треба. На суштината?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сепак, врати ѝ се на суштината сакам да си речам!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зборови, зборови… а не е за на отпад и она упатство или шега дека зрелоста се мери само според количините наивности во нашите размислувања!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Ни ми личи на зборот за ние, Филозофу златоуст“, рече логотетот и веќе го обземаше радоста на оние кои сознаваат, која не може ниту да се мери со радоста на владетелите кои поробуваат и грабаат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но, тоа не значи дека не знаеш, оти знаењето не се мери во чекори; ако беше така, оној кој везден чекори и си нема друга работа освен да нѐ става во искушение, ќе беше најумен, асикрит на сите асикрити!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Уште полошо, може сосема да ги исклучат ваквите црти од анализата – ако се мерат емпириски флуктуации (според регион, општествен сталеж, раса, род или сексуалност) кои имаат само квантитативна, описна вредност и кои остануваат културно неутрални, наместо да бидат квалитативно значајни и културно истакнати.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Стаклената несигурна вага на која се мерат неразоткриените работи со познатите, многу тешко ја одржува во рамнотежа во услови кога мислите се во непрестајно движење.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ниедна Триумфална не може да се мери со твојата близина.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Па сепак, да не се мери во грамови, филџани или врвови на ножеви, да не се гледа во книга или на часовник.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
А при тоа да го цениме своето работење не по надворешниот негов вид, а по неговата вредност, а цената на трудот се мери со потребните за него сили.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
По степенот на развивањето на науката и литературата кај еден народ се мери неговата култура и по нив се делат народите: на културни и некултурни; културните народи владеат, а некултурните робуваат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Друг пат тоа беше некакво чувство на задоволство, кое за жал се мереше во мигови, па не можеше да се смета како релевантно за некаква долгорочна, еднаш засекогаш запечатена среќа.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Во това време се мерело само со товари.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Растојанието повеќе не се мери со чекори, се мери со кликови.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Беше тоа табла од две унци ( во тоа време уште се мереше на унци ) за нив тројцата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
36. ЖЕНА МЛАДА, А ВИНО СТАРО ДА СИ ЗЕМЕШ - е, тогаш од небото ѕвездите ко крушки се берат и по земјата се расфрлаат како плодородно семе за да никнат неволи по возраст што не се мерат...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Дувна порекот долу. Војковец и бргу, бргу се извеаја купиштата, та имаше време да се мерат довечерта.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ќе се овршат и ќе се мери житото, та ќе се најде средниот принос од сноп.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Многумина од бегалците се прекрстуваат кога стигнуваат на банкината оти Господ е голем и милозлив нема да ги остави без некој динар без некои нарамник дрва или без некоја вреќа јаглен оти по цел ден можеше или да се растовара или да се товара или да се мери или да се прередува покрај колосекот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Еј, еј! Стој, стој! Што мислиш ти? Така ли се мери?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Сосема ретки се вонвременските сонови И нема вонвременски аршини Со кои да се мерат и да се толкуваат сните А секое толкување на секој сон Треба да се прави со многу дикат
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Денот ли дојде тој да се мери - мерка му нема, а в градите длаби без да се запре, без дно да најде не тага а клетва, и во очите матни и не сакајќи сама се дига фуријата.
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Внатрешната температура се мери анално. Визитата е задолжителна.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
И така од колено на колено, секој август, рибарите постојано гледаат кон небото, трагаат по најмалото облаче, го фиксираат со погледите, се мери температурата под сенка, на секое дожде му се открива значењето во идната година.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Шесто: се мереше со јаже за да знае колку ќе порасне по една недела.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Полека отиде во шпајзот и го најде она јаженце со кое порано се мереше секоја недела.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Мислам дека секоја слобода е општествен однос: колку повеќе имам слобода јас, толку помалку ја има другиот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Јас навистина не знам како тоа може да се мери.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Време е и на малите деца да им се покаже дека рицарот се мери по оптегнатата стрела и по секавичното слекување на волнени оклопи.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Во никој сон времето не се мери.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Не е решение само да се мери и да се соопштува степенот на аерозагаденоста!“ гласно извика некој.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Застанаа за миг, колку за да вдишат воздух и одново со сета сила, сега расфрлувајќи го снегот, не со чекор, ами со шепа се мереше нивниот пат.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Но зар и Јахја-пашината џамија не сакаше да се мери со нив?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Татко ми, кој е познат ѕвездочатец и ширум Кашмир надалеку прочуен мудрец, уште од раѓање ме има научено дека времето не се мери со часови, со денови и со години.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тоа е огромно и бескрајно, а истовремено мало и ограничено, па се мери според она што ни се случува во него.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Така, ако за тебе овие две години откако ти и другарка ти Мила ми го испративте вашето писмо се долги и ако веќе престанавте да го очекувате мојот одговор, за мене не е така.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)