се (зам.) - ослободи (гл.)

Мислел дека ќе се смири, ќе се допокрие и ќе му се врати со морничавење на сонот, на кошмарот од кој веќе не можел да се ослободи ни буден, со воздишка од која студена молскавица ќе го жегне преку душникот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пушката беше сега негова прва мисла, прва грижа и знаеше дека не ќе може да се ослободи од неа.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ми стави на знаење дека нема лесно да се ослободам од мисли кои наликуваат на сложувалка, потешка од онаа на сфингата.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Тој веднаш треба да ги отепа: да се ослободи навреме од опасноста на нивниот отров, пред да успеат да го отрујат.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ве повикуваме сите правилно да ја разберете нашата акција, сами да се ослободите од козите, за да ни заштедите време и средства.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Уште од времето на паѓањето на Самуиловото царство Македонците не еднаш правеа силни востанија против Византија, многу посилни од Бугарското во времето на браќата Асановци, но не можеа да се ослободат, зашто кај нив се други географските услови, а кај Бугарите други.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Имам жена од која не можам да се ослободам.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таа ги ослободи Србија и Бугарија; таа им помогна на Каравлашко, Грција и Црна Гора да се ослободат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сопругата Гзиме се смири... Бевме сите заедно, сето семејство во градината опколени од војниците кои нѐ вардеа без да знаеме од кого и зошто.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но овој ѓавол како да сакаше да се ослободи од сѐ што е темно на него и во него, како да сакаше да ги совлада сите идни искушенија со нова, никогаш порано недоживеана чистота на душата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Бев задоволен што, конечно, се ослободив од нив, и што не ќе им дадам возможност на цариниците да се посомневаат во мене и во мојата граѓанска и патриотска чесност.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
- На силата треба со сила да се одговори! Само така ќе се ослободиме.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Некои автори со право поставуваат прашање зошто, меѓу останатото, дрогите не би се користеле како средство за продирање во длабочините на душата, со што би се ослободиле можностите за имитирање кои се блокирани благодарејќи на постојаните церебрални навики на нашата западна цивилизација.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Но сепак тој не може да се сврти во истиот миг, не може да се ослободи од нејзината душа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сончевите зраци се пробиваа низ високите дрвја правејќи светли завеси од утринските испарувања на влажната земја, ширејќи мирис на печурки и папрат; разнобојните лисја на дрвјата се преливаа на светлината добивајќи прекрасна патина, претсмртна боја; клукајдрвците удираа по дрвјата и огласуваа немир; немир владееше и во кучињата: напињаа на ремениците со кои ги водеа манастирските слуги, душкаа по земјата и бараа да се ослободат, да оптрчуваат; повремено ќе заквичеа но слугите ги смируваа жулкајќи ги по главите, или удирајќи ги по муцките.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Не можев да се ослободам од своето сфаќање, затруено какво што беше, па со машка страст ги прифатив проучувањата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
„Светилниците на човештвото /Бодлер/ ги обединуваат и едниот и другиот „изворен гест“, успевајќи да се ослободат од едноставната детерминирачка принуда.)
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Како да се ослободиме од нив, а да не ги навредиме? - Немам поим.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Учителот додека деновите беа убави, наставата ја држеше надвор, во природа; но кога зафатија дождливите и студените есенски денови, бараше да му се ослободат училниците за да продолжи внатре, но командантот му викаше: - Какво школо...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
До пишувањето на оваа книга не можев никако да се ослободам од пораката на писателот Митруш Кутели (Димитр Паско) од родниот Поградец, тестаментот упатен до своите деца.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
За да се ослободиш од него, ќе мораш да најдеш адамово дрвце и да гризеш во него како што тоа го правела змијата кога останала сама по протерувањето на Адам и Ева од рајот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Таму, во лозјата се собраа дечишта, па и по некој возрастен и Ѓорѓи им држа реч, да се дигне народот против беговите и чорбаџиите, да коле и тепа народни изедници и на крајот да се дигне и на востание како Коприштица, Пештера, Батак и други места во Бугарија и Србија што направија и, ете ги сега слободни, та „и ние да се ослободиме“.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Толку многу длабоко навиките се вкоренети во човечкиот живот, но мора да се ослободиме од идејата дека не е можна промена.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Не можев да се ослободам од чувството на виновност поради недоразбирањето што очигледно произлезе од моето сосема случајно поврзување на Јапонките со присуството на девојката в бело во претсобјето на вујко ми.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Точно е дека ние не можеме да се ослободиме, во текот на нивното формирање, од нормите на нашите европски институции.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Бараа начин, пат да се ослободат од тоа проклето место, да избегаат од студената сенка на ѕидот. Не, такво место немаше.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Истото е и ќе биде и со Македонија. Македонија направи обид најнапред да се ослободи од Турција, но, за жал, обидот излезе неуспешен.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
На 18 април 1941 на бугарскиот Генералштаб му било одобрено бугарската војска да влезе во Македонија, но да ја окупира само територијата источно од р. Вардар и да не ја поминат линијата: Пирот-Врање-Скопје-течението на р. Вардар до грчката граница.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
И тој не можеше да се ослободи од истиот синдром на враќањето...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Космополитизам или не, уште помалку фатализам или не, и Зигмунд Фројд не бил начисто дали еден ден човештвото ќе се ослободи од религијата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Требаше само најмала искра, или некое друго поместување во душата, небаре да се отвори некаква Пандорина кутија, за да се ослободи потиснатото бреме од патувањето во Албанија.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Тие, всушност, едвај чекаат да се ослободат од тебе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Отпрвин, нешто измислувајќи, нешто украсувајќи, тој го воведуваше во занимливиот свет на своите доживувања, во кои човекот секогаш победува и се ослободува себеси од нечија волја.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Историјата на балканските ослободителни движења учи дека балканските народи (Срби, Грци, Бугари) успеале да се ослободат од османската власт во време на големи политички превирања во Европа во кои учествувала и Турција и со помош на големите сили, особено на Русија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Одбрав тема во духот на мојот балкански патријархален инстинкт, од нашата неприкосновена тврдина низ вековите семејството, во чиј методолошки пристап не можев да се ослободам од принципите на дијалектичкиот материјализам, во рамките на славната советска наука по Октомвриската револуција.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Долго време во живот не можев да се ослободам од вкусот на Мајкиното тесто со кое ја мамеше нашата сиромаштија и ни го чинеше животот поубав.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Господи, не заборавај нѐ ... Му верувале на видовитиот дека ги следи некаков куп крлушки, заби и нокти, бездруго да се надвисне над нив, да ги поклопи и да ги стори испокинати мртовци со дрипаво месо на студените коски, сета таа бедна расфрленост да се сфати со последното делче на свеста и пак таа свест да се бори да остане непобедена.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога ти, Арсо, ќе се ослободиш од твојата фатална хуманост?
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Претам со нозе, со другата рака, влечам, но не можам да се ослободам.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
За сожалување, муслиманите и до последно време не можеа да се ослободат од својата стара предрасуда да гледаат на христијаните како на подолна раса од нив.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Се ослободи од непотребните работи во куќата: од разните шишиња што ги најде во долапот затворени со тапа или со кочанки, полни или полупразни со разните течности: масло, газија, крстена вода со босилок внатре, недопиена ракија или вино, лекови од тревки, варова вода и друго - ги исфрли надвор ослободувајќи ги од нив заробените мириси.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
За така добиените резултати да можат да се изразат со човечки говор, претходно мораат да се ослободат од товарот на квантификација и попредметување.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Човекот го видел тоа и го фрлил оружјето како да сакал да се ослободи од нечуена вина.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
„Така ли е, имало нешто?“ „Имало.“ „Што?“ Отец Симеон се обиде да се ослободи од неговата клешта.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Меѓутоа, одвреме-навреме бил попречуван од налетот на ветрот, кој појавен наеднаш којзнае од каде и којзнае од која причина, просто му го всекувал лицето, потфрлувајќи му снежни парталчиња, поткренувајќи му ја, како едро, јаката од шинелот или, наеднаш, со неприродна сила нафрлувајќи му ја на глава и предизвикувајќи му на тој начин непрестајна грижа како да се ослободи од неа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Додека Винстон работеше, од пневматската цевка испаднаа уште три пораки, но беа едноставни и тој се ослободи од нив пред да дојде времето за Двете минути омраза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ги ставаше рачињата на нејзиниот скут и ги поткреваше крупните клепки за да се ослободи небесниот поглед што ѝ носеше само радост.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Остана само ќелијата на Димостен во која можеше да биде сама за да се обидува да се ослободи од несаканото семе, меѓутоа, во неа немаше никакво искуство за такво нешто.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Кој се ослободил од мегаломанската фантазија дека судбината на Хрватска е нешто единствено на светот, нешто што ни е сфатливо само нам Хрватите во екстаза од сопственото национално чувство и што белосветските игноранти никогаш ни приближно нема да можат да го разберат, тој знае дека порано или подоцна на местото на овој самиот-себеси-направен аутизам ќе мора да настапи рационалното комуницирање со светот.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Од повити не можам да се ослободам.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
И да се стрчнел не ќе можел да ја стаса девојката.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби поради детето во мене, сѐ уште не можам да се ослободам од анегдотата што мајка ми ја раскажуваше секогаш кога ќе се најдеше во ситуација да го подели она што го приготвила како храна (ќофтиња, пилешки крилца, колачиња, јаболки и слично): „Мајка имала девет деца.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
- Погоди, - повтори Барбут- бег, и самиот намигнувајќи ми, но со двете очи.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Беше тоа сојузот на поетот и револуционерот кој траеше со децении склучен со цел да се ослободи својот палестински народ и реализирањето во родната земја по долгогодишниот принуден егзил.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ако сторителот доброволно го отповика својот лажен исказ пред да се донесе правосилна одлука, може да се ослободи од казна (чл. 367, КЗ).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но ние навреме си се ослободивме од Сталин, си помисли и продолжи со поцврст и посигурен чекор кон малото стражарско место, кон клучарот на вратата од пеколот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сѐ беше врзано во некаков проклет маѓепсан круг од кој тешко можеше да се ослободат секретарот, градоначалникот и сите други по ред.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во блиска иднина луѓето нема да страдаат од шизофренија; ќе бидат шизофрени (ако и тогаш) кога ќе имаат желба за тоа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Среде тој бескраен спор помеѓу двата братски соседни народа македонското словенско население, заради кое тие се караат, малце по малце зрее во националното самосознание и сака да се ослободи од покровителството на соседните народи за да може само да си биде вршител на своите судбини.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Уништувањето на зборовите е прекрасна работа. Се разбира, најмногу се исфрлуваат глаголи и придавки, но постојат и стотици именки од кои исто така можеме да се ослободиме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На Балканот разделените народи во променливите и нестабилни граници, во малите држави нации, не можат да се ослободат од митот дека некогаш претставувале големи царства и дека треба да го повратат стариот сјај.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така и тогаш, се ослободив малку од моите стравови.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ќе се ослободиш. - Не те разбирам - Патрокле гледаше во неговото бледо лице.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сакаше да заборави дека мајка му еднаш пред него, оддалеку наспомна и таква работа, - „ако сакаат“, Марија да се ослободи од бременоста.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Таквите деца уште за долго време, па и кога ќе се облечат сосем во градско, не можат да се ослободат од некаква селанска тронтавост, неизвештеност, и им служат за шега на граѓанчињата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Новите држави, создадени на Балканот, по падот на Отоманската Империја, не можејќи лесно да се ослободат од деспотската инерција во менталитетите, со примеси на идеологијата, си имаа најголеми маки со судството.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Среќата е луксуз откако ќе направиме животна ретроспектива.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Уште сум со она чувство дека здивнувам од онаа корупка, моето тело, од која најпосле се ослободив.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Едно време управата, за да се ослободи од овој проблем, организира општо уништување на „прозорчињата“, лично оваа акција ја раководеше Аритон Јаковлески.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Би настанала вистинска јазична војна во Европа, па и во светот!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Едновремено со активностите во Западна Македонија бугарските и германските единици презедоа и низа активности против единиците на НОВ и ПО на Југославија кои дејствувале во реонот на Куманово-Врање-Црна Трава и оние кои дејствувале во реонот на Тиквеш и гевгелискиот крај со цел да се ослободат од притисокот на комуникациите низ Моравско-вардарската долина.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Па и мислите на ибн Тајко да се ослободи од зависноста на еминот, го носеа тој несфатлив белег: ако избега одовде, ако ја промени средината, можеби во друга самиот тој ќе изгледа поинаку? - мислеше.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сметките покажуваат дека е добро преку летото да се ослободи „животниот станбен простор“, зашто од приходите на туристите ќе можат да се решат многу проблеми во домашниот буџет.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
- Саше, ајде да се вратиме – предложив јас.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
108. Дека и оваа мисла на Мисирков е точна покажува целиот понатамошен развиток и посебно нашата денешна слобода врз точно истите основни принципи, но дека тоа се согледувало и во тоа време, најдобро сведочи пак загрижениот за бугарштината во Македонија Е.Спространов, кој, меѓутоа, не можел да се ослободи и од македонското во себе.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Немој“, велам. „Молам, капетане?“ „Не е важно“, велам, „морам да се ослободам.“ Со раката ја затворам устата.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Перса не се меша во нејзиниот монолог, одвреме навреме ја охрабрува со очите докрај да се отвори, докрај да се ослободи од товарот на минатото.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Се исправив кога површината на реката се ослободи од жолтите и црвеникавите дамки и, бришејќи ги со влажното теме ѕвездите од чад и замагленост, му се вратив на градот.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Кога се ослободи Бугарија и се усили државата на Немањиќевците, во која влезе поранешниот дел од Македонија, т.е. денешна Србија, – таа, т.е. Македонија во денешната нејзина големина уште остануваше византиска земја, каде што продолжуваа да се креваат востанија против Византија, за коишто се бараше сојуз и покровителство од соседните држави.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Македонците станаа сојузници на Србите и со тоа се ослободија од Византијците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но и по неговото заминување, а и потоа, доцна ноќта, кога си легнував, не можев да се ослободам од звучењето на пораката што ја беа оставиле зад себеси тие многу обични зборови.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И оттогаш не преставаше да ја подгрева омразата кон Турците и мислата да се ослободи од нивните синџири.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така, тие ќе расудуваат: ако една Канада може да ѝ се лути на Англија затоа што последнава, за да си биде во добри односи со Сев- Американските Соединети Држави, им ги пожртвувала ним интересите на Канада и последнава сега сака да се ослободи од Англија и сама да си ги брани своите државни интереси, зашто подобро си ги разбирала, – тогаш зошто Македонија да не ѝ се лути на Бугарија затоа што таа не може да ги брани македонските интереси, ами само ги експлоатира нив, и зошто Македонија да не рече: Јас пролевав крв од мои синови, нека ги бранат моите интереси тие самите, а не твои Начович, Цоков, Станчев итн.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие што успеваат да се ослободат од притисокот на амбициите во нивната свест, сигурно го имаат клучот на спокојната среќа.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Рацете и нозете ми беа врзани со дебело јаже од кое ни најмускулест орангутан не ќе се ослободеше.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Гневот растеше, притискаше однатре, но немаше начин да се ослободи од него.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Затоа и не можев да се ослободам од веќе создадениот впечаток дека смртта на Раде, кај неа не беше оставила некои видливи траги.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но во периодот на ИНФОРМБИРОТО, кога, како што се говореше меѓу народот Тито се скарал со Сталин и во земјата настапи вистински инквизициски лов на фанатичните приврзаници на СССР, но и прости грешници, кои не можеа да се ослободат од дотогаш создаваниот култ кон советскиот генералисимус и малиот татко на народите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мајка ми беше при крајот на својата последна бременост, но никако да се ослободи од куќните грижи, да го одржува редот како секогаш.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
По предвременото враќање од својата родна земја, Мајка понесе уште една голема тежина во душата од која не можеше да се ослободи до крајот од својот живот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Осаменоста - товар што го носеше со себе илјадници, милиони години, без да може да се ослободи од него.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Сатурн не можеше да се ослободи од желбата да ја праша дали таму случајно живее некоја госпоѓица Марија. – Овде не живее никаква Марија – му рече жената.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Вака, со бомбата, изнашле начин како да се ослободат од тројцата наеднаш, но мажите и сите жители на Потковицата отворено се побунија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Така притаен, божем спијам, наслушнував: влезната врата се затвора; се слушаат чекорите на мама - “Цап - цап -цап - цап!“ како малечки чеканчиња удираат топуците; тато не се слуша; со меки ѓонови се движи како пантер.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Од таа борба тој ќе излезе победник, уште повеќе што реформите во Македонија ќе ѝ дадат нејзе можност да се ослободи од туѓите влијанија и да го пренесе центарот на преродбата внатре во неа. *Прочитано на 3 седница на петроградското Македонско научно-литературно другарство „Свети Климент“ на 19 октомври 1903 г.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Се обидуваше да се ослободи од зависноста, од туторството на својот татко.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Не само што не можат тројца мажи, колку и да се тие силни, да ја качат бомбата на воловска кола, рекоа, туку таа, зашто патот до Црн Камен и оттаму до Прилеп е нерамен, полн дупки, при најмал потрес може да експлодира па да ги убие и луѓето и воловите.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Чедо дали пушиш? Јас сѐ уште не можам да се ослободам од тој порок.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Уште една паралела со историјата на Србија: да беше Србија незадоволна од својата судбина во државата на Немањиќевците, таа ќе правеше обид да се ослободи и да им се спротивстави ним со стремежот да се присоедини кон Бугарија; но обидот ќе беше направен и ќе доведеше до саканите резултати само ако дозволуваа историските околности; но последниве не го дозволија тоа и Србија се помири со околностите и беше загубена за Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Времињата си минуваа, развојот нас сѐ повеќе нѐ оддалечуваше од нашите прапредци, но заедничкиот сон остануваше, никако луѓето да се ослободат засекогаш од него и кога најмалку очекуваат, заедничкиот сон ќе ги потсети луѓето на нивните блиски...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Дури и во сон не можеше сосем да се ослободи од нејзината слика.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имаше напластени вистини кои му укажуваа дека е дојдено дефинитивното време за да се ослободи од нив, имајќи ја само Мајка како сведок.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но ако е тоа во состојба целосно, тотално да се подреди, ако може да се ослободи од својот идентитет, ако може да се соедини себеси со Партијата така што самото да стане Партијата, тогаш тоа станува семоќно и бесмртно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
На секретарот на Партијата, кој бара начини да се ослободи од оваа бела наезда, Чанга, портпаролот на козарите, му прогрмува: Ние нема да зачекориме ниту стапка во социјализмот без нашите кози!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Само не можам да се ослободам од прашањето што постојано ме гризе - кој е крив?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Рози си ја избриша солзата со зглобот од раката, онака како што прават децата, и потоа со детска наивност таа нагласи, „Тогаш ние ќе се ослободиме од неа.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Мислевме дека засекогаш сме се ослободиле од сталинизмот, но тој беше уште долго, долго во нас, кај некои и не се искорени никогаш.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но јас би бил за тоа ние да се ослободиме од османизмите со опасна конотација за иднината на нашите деца, од нашите мајчини јазици, ти од албанскиот, а јас од македонскиот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Бугарската влада го прифатила тоа барање и во втората половина на април 1941 година, во Македонија, Јужна Србија и на Косово, ја упатила својата Петта армија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Не, никако не било во прашање неовоземно чудо, како што можело да се претпостави со делче на пулсирањето во разбуричканата свест.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кога се обрнало, тој забележал човек со невисок раст, во стар износен виц- мундир и ужаснато, го препознало во него Акакиј Акакиевич.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во соништата сѐ уште не можеше да се ослободи од ноќните мори на Голи Оток, каде што често од звучниците одекнуваа имињата на Тито, Кардељ, Ранковиќ...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Таа со ништо не одговори на прегратката; не се обиде дури ни да се ослободи.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Излезе првата ѕвезда. Ми намигна пријателски.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Но не можејќи да се ослободи од атавистичкото верување дека власта над народот му е месијански одредена од некоја далечна, мистична сила, која може да биде само божја, Бургиба никогаш нема да се ослободи од неа, дури и кога сенилноста и немоќта видливо ќе ја ограничат моќта да владее.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Само што мигнал малку, нешто главата го болела, пред еден ден имал тешка операција во болницата и од тоа уште не можеше да се ослободи.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Имаше пред тоа некакви предупредувања одоколу, особено од родителите на учениците, учителот да се ослободи од козата, но тој и натаму си ја чуваше својата Мила.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Се погледнаа меѓу себе и се ослободија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
До крајот на првата 1/4 на XIX столетие се ослободија од Турците сите балкански земји, освен Бугарија, Тракија, Македонија, Босна и Херцеговина.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но и тој не можеше да се ослободи од макијавелистичкото заложништво: целта да го спаси Тунис во текот на неговото триесетгодишно апсолутистичко владеење со оваа земја, не успевајќи да му одолее на неизбежното негување на култот на личноста, на арбитрарната автократија, на балетот на властољубивите куртизани околу него, најголемите, еден ден, да му ја преземат власта.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ме јуначеше дека сепак можеби ќе им помогнам на заробените момчаци да се ослободат од Мортенија, за која не знаев што е, човечко суштество или злокобна мисла.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И дипломатите се ослободија од притисокот на сарајските борби за превласт, особено на бројните претенденти од опкружувањето на несреќниот владетел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Ако си волшебник, научи ме како да се ослободам.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Перформансот се претвори во оргијастичко прскање поликолор со таков спонтанитет и енергија што зачудената од почеток публика брзо се ослободи од првобитната фрустрација и влезе во таква екстатичност што сето тоа почна да наликува на некаков Вуду ритуал.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Исто така, малите држави мислат сега оти Бугарија сака да се ослободи Македонија за да си ја присвои.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Наеднаш престарен и наполно рассонет почувствувал дека во неговата утроба се кине нешто што било веќе подолго време клопче на болка и дека по сета снага му се разлева горчливост од која не ќе се ослободи долго време.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Зошто не можеме да се ослободиме од него, Кети? Па Домаќин е само змија.“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Имаше кучешка муцка која се обидуваше да се насмее, но никогаш не го правеше тоа, задржувајќи ги кисело развлечените усни како оптегнат ластик подготвен во секој миг да се ослободи од стрелата свртена кон оној што беше пред него.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ако се гребеше во нив како во разнесените бои на светците во храмовите, ќе се откриеше новиот слој на верување кој не можел да се ослободи од стариот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тој беше полн со златни резерви, се колебаше дали да се ослободи од нив, продавајќи ги, а поради тоа што продажната цена на златото беше пониска од набавната, неговите пресметки покажуваа знаци на банкрот, па бидејќи долгот кон ортакот достигна висока сума, за Еразмо не остануваше речиси ништо.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Такви се тие, се плашат од оние на повисоко, но кога ќе го изгубат стравот, го губат и срамот, се ослободува стерната, и течат секакви води.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Првата работа со која ќе се зафатам штом втасам во канцеларијата ќе биде разлабавувањето на вратоврската, заклучив. Морам да се ослободам од овој давеж.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но оваа битка, според Аполинер, ја започнале уште браќата Грим, кога германскиот јазик се ослободил, особено во доменот на книжевниот јазик, но преостанувало да се исчисти говорниот јазик, како и јазикот во доменот на трговијата, администрацијата и војската.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но со нив си создадов нов проблем, нова беља: што со ишињата? Како да се ослободам од нив, што да правам?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Се повикуваат, во одбрана на оваа космополитска теза и врвни авторитети, како Гијом Аполинер, кој бил цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Кога сите шумови се стишаа, срипав од постелата и брзаница ги извршив сите утрински задолженија. По ѓаволите!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не можам и во благата медитеранска ноќ да се ослободам од мислите на Сјоран.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За да се ослободат од мразот на раните, студени утра (боже, росата како знаела да каса), - долго правеа една глупава фискултура, сеедно цупкаа по земја, едно-две, лева-десна, горе-долу - на тој начин колку-толку затоплувајќи си ја душата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Тоа не е ништо, - промрморува Соколе и сака да се ослободи од неа.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Луѓето се посиромашни од кога и да е, но со големи идеи кој го чекаат денот да бидат исполнети.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да, да. Тоа би бил единствениот начин да се ослободиш од мене. (Иронично и нагласено.) ...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Но и кога порасте, пак понекогаш му се јавуваа некои женски манири останати од порано, и од кој не можеше лесно да се ослободи.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Едно време како да збесна. Толку многу го налути некое малечко ама остро кученце, што ќе му ја откинеше раката на Саше од што запна да се ослободи од синџирот.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Кога ја изговараше синтагмата Октомвриската револуција, тоа го чинеше со тивок глас, гледајќи несвесно лево-десно, уште не можеше да се ослободи од напластениот страв во душата од Голи Оток, којшто како да беше поминал во инстинкт, како рефлекс, иако беа поминати години од неговото ослободување и никогаш целосното рехабилитирање.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој во својата задлабочена филозофска мисла го разбираше трагизмот на својот народ кој стануваше заробен во самиот себе, немоќен да се ослободи од другите, да се прелева во големи делови во нив.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Мече се ослободи и почна испрекинато: – Гледаш ... друже команданте ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Нашата коза го прифати погледот на Сталин, започна да подигрува со опашот, сакаше да се ослободи од јажето со кое ја држевме врзана околу вратот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Би пиел и алкохол, но направив грешка и отидов на лекар кој го забранува.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Со кикотот замолкна за кратко, а потоа направи изненадувачки пресврт во гласот и над мене го слушав нејзиното кажување со зборови раскршени како срча: „Еве, цицај и мисли дека ја задоволуваш мојата потреба за мајчинство само за да се ослободиш од вината која, знам дека ти тежи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И вистина, одвај ли има нешто поарно од ваквото свршување на македонската криза: за народот тоа е арно, бидејќи ќе се ослободи и од интригантите од разни народности и ќе се откаже од разни поддупувања што го одвлекуваат од неговите мирни работи: црквата ќе го помири неоснованото непријателство меѓу разните народности.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Мрдаше со рамениците да ме стресе, мавташе со нозете да се ослободи од живото клопче што го тргаше кон земјата.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Едноставно, се ослободил од тежината на телото, ја победувал гравитацијата на секоја педа од сцената.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но што се постигна со револуцијата на знаците? се вмеша Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се ослободи како и војводата во Брезово: Нѐ сардисаа на Долни Крај од селото.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во целиот бран што ги следеше ослободувачките војни на колониите, сиромашните се бореа да се ослободат од богатите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И тогаш ќе ја извикаше секретарката, ќе побараше кафе, само да се ослободи од таквото размислување.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
„Јас не сум тој, јас не сум интелектуалец, јас не сум дисидент, јас не сум европеец, според тоа моите хемороиди се поинакви, оти секој газ е поинаков, мојот газ е балкански во секој поглед; кур ме боли мене за неговите хемороиди, и така натаму,“ здушено во себе зборуваше Круме Волнаровски и офкаше од болка додавајќи: „Ќе ги искорнам со прсти, нека истече лошата крв со гомната, да се ослободам од оваа мака, од оваа тежина, и така натаму.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Чанга го револтираше неблагородната душа на сите пресити луѓе кои беа готови да се ослободат од козата, како од грдо, понизно и лакомо животно.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Можеби Големиот Брат едноставно се ослободил од еден премногу популарен потчинет чиновник.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се мамев. Борбата против мојот сон продолжуваше. Најпосле заспав. Се ослободив од мачнината пред сонот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
За да се ослободат Бугарите во Горна Бугарија, што се одделува од Долна со Балканите, 146 доста е да се истепаат византиските гарнизони во неа и да се фатат од нив дервените за да не пропуштаат нова византиска војска.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Онисифор Проказник со воздишка се ослободил од возбудата: од движењето и од облеката на сенката се вообличувало недорасната девојка, русалка во селско што сега нашла што бара и клекнала наведната и неподвижна над некој од заспаните.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не мина ни час. Просторот се ослободи од военото и полициско присуство, од транспортерите, тешкото наоружување. Како да не случило ништо.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Заради влакнестиот грб потсетуваше на ѓавол од прикаски кога се откопува себеси од песок и неродица.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Животот се менува. Еден од начините на кој се обидувам да го променам својот живот е да се ослободам од своите желби за да не бидам глув и слеп кон светот околу себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Постапувајќи така ние ќе се ослободиме од грешките што ги прават другите балкански народи.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тито не можеше да се ослободи од синдромот на владеењето.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- Страв ми е дека толку ќе се пикнам во тебе што не ќе можеш да се ослободиш од мене. Како крлеж.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
При крајот на овојата „беседа", се ослободи и погледна во публиката од еден ред во друг и стигна со очите до третиот каде што стоеја Бојана, Достите и до нив малата Нешка.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Додека има во Македонија почва за национални пропаганди, додека не се отстранат причините туѓите држави да имаат во Македонија повеќе влијание од самата Турција, до тогаш Турција ќе има само расход во Македонија, а не ќе има од неа никаква полза, до тогаш секоја минута ќе треба да се плаши да не ја загуби Македонија; а ако се признае официјално оти во Македонија нема неколку словенски народности, ами има само една одделна, ни бугарска ни српска, и ако се оддели Македонија во самостојна архиепископија, наеднаш Турција ќе се ослободи од мешањето во македонските работи од сите 3 соседни држави.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ги погледнав чевлите во ќошот од хотелската соба, и конечно, без сентиментални расмисли, решив да се ослободам од нив.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Присили се да се ослободиш од сликите што ги измислуваш.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Впрочем, тој брак беше сосема логичен и очекуван, но јас и ден-денес не можам да се ослободам од чувството дека во тој брак влеговме, и јас и Земанек, само за да немаме грижа на совест по однос на Јан.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Камилски замолчи, во мислите сигурно маршираа кодошите од Голи Оток, од кои мислеше дека е конечно оддалечен засекогаш, но во животот што го живееше на слобода, не можеше да се ослободи од кодошката опсесија дека е и натаму следен, поткажуван.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Треба како доилка да се ослободам од него.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Свират врапчињата, свири и Мирче и само цут му гледаш во очите. Се ослободи човекот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тукушто се ослободи од своето штуро бладање.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Махмуд Дарвиш И така судбината сакаше да се најдам крај животите на Јасер Арафат и Махмуд Дарвиш, во времето кога тие го водеа палестинскиот народ кон слободата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Кога ќе се ослободам од егото и суетата, кога ќе ги симнам маските и костумите, кога ќе се демистифицирам, кога не сум на работ на амбисот, кога имам можност барем за момент да бидам среќна, јас сум едноставна личност која умее да сака.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
XVI Ручокот на Комисијата беше приреден на островцето обградено од бистрата изворска вода под жалните врби што своите гранки како зелени чипки ги спуштаа до земја; водата околу нив се прелеваше во зелени и светли тонови, по неа лебедите оставаа меки трагови доаѓајќи сосем блиску до огништето каде што се печеше прасето; калуѓерите се сменуваа вртејќи го раженот и плакнејќи ги лицата со студената вода; миризбата од вцрвенетото прасе што капеше на жарта, се ширеше наоколу дразнејќи им го желудникот на полковниците, игуменот, отец Иларион и отец Серафим кои седеа крај масата и пиеја; отец Серафим пак им наточи од најубавото вино, и додека чекаа да се испече прасето, им раскажуваше дека во турско време имало многу лозја во манастирот, а и во селата, зашто луѓето, за да се ослободат од големите даноци што власта им ги наметнувала за житните насади, тие нивјето ги засадувале само со лозја, зашто Турците не земале данок за лозјата, не собирале грозје, зашто не пиеле вино.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Првин, кога пеат, тие не можат да се ослободат од своите акценти.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ајде дојади ја манџата, му вели Никифор Абазовски, да се пушти чинијата, да се ослободи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
НЕДА: Не... Не... Не... Не, мили. (Отпрвин таа се противи, се обидува да се ослободи од неговата челична стега, да се откине од неговиот здив, но не успева.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
При таквите географски услови јасно е оти Македонците не можеа да се ослободат од Византија и готови беа да му бидат сојузници на секој непријател што ќе војува против Византија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тука, поблиску до небото на своите идеи, ги ковеше своите планови на големото заминување од кои не можеше никогаш да се ослободи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мораш да се ослободиш од тие идеи од деветнаесеттиот век за законите на Природата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Нешка со големо задоволство му услужи и уште повеќе се ослободи да другарува со Крстета.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Не верувале дека Онисифор Мечкојад ќе им помогне да се ослободат од стравот. Некој се обидувал да ги надвика.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оваа огромна капија ѝ се стори како непреминлив ѕид, како душата на самата граница која продолжуваше во луѓето и од која не можеа векутума да се ослободат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
— Хи, хи, хи! — се слушна придушен смев. — Сето тоа што ќе ми го кажеш? — се ослободи таа, бидејќи тој почна, та забуната негова и ја поолесни нејзината положба.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Рацете се ослободија од товарот на телото и се најдоа во безделништво.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Јас се обидувам да се ослободам од грдата мора и тежина, но најсетне како што ќе рече и тој самиот, користејќи ја токму таа моја мака и мора, тој самоуверено ќе се провикне: Ја освоив Тврдината со валкано минато, (во неговите зборови јас бев Тврдина со валкано минато).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Се стресе како да сакаше да се ослободи од црн сон.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
За тоа бугарскиот амбасадор во Германија Дрангов, ќе соопшти дека “по наредба на Хитлер, Рибентроп ме задолжи да ја соопшти желбата на фирерот, со три дивизии да се влезе во српска Македонија како окупаторски војски и да ја преземеме администрацијата, за да се ослободат германските единици од таа грижа, а да бидат употребени за дејство.”
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Но тој би се согласил, се чини, повеќе да ги поднесува нив, само да се ослободи од оние страдања што му ги донесе разделбата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Не можев да се ослободам од впечатокот дека секој негов гест претставуваше дел од играта што тој и Јана договорно ја практикувале.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ако сепак на крајот тоа успееја да го разберат, ако успееја да се ослободат од кошмарноста, сѐ среќно се завршуваше.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Од бебешки денови создаваат робот и никако не можеш да се ослободиш од: миј заби, миј лице, триј раце со сапун, облекувај чисти гаќи, и чиста маица, и чисти чорапи - секој ден! - секој ден! - и чешлај се, и пиј млеко, и јади леб со мармалад... секој ден - сѐ според еден калап...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не можеа уште да се ослободат од силниот впечаток на ненадејна средба со виделината.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Таа глетка ја гледам и најаве и во сон и мислам дека никогаш нема да успеам да се ослободам од неа и од прашањето: од каде ли толку дива и фанатична, слепа и студена, жестока и јаросна омраза и толку дивјачка жед за убивање?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Секој од нас ќе забележи оти тие луѓе, за кои ние знаевме само од книга и ги знаевме како луѓе што сакаат да ни поможат да се ослободиме, ни се покажуваат нам за пријатели и сонародници и ни се присторуваат за наши покровители, не затоа што сме ние Грци, или Бугари или Срби, не зашто се грижат за некакви општонародни интереси во кои влегуваат и нашите, не зашто сакаат да поможат и да нѐ избават нас, а само со чисто егоистички цели, т.е. тие го експлоатираат тоа што ние се викаме со нивните народни имиња и сакаат, врз основа на постоењето на тие народни имиња во нашата татковина, да ја зголемат својата татковина, да ги обезбедат своите интереси со завладувањето ако не на цела Македонија, тоа барем на голем дел од неа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Земјата започна да се стабилизира и продолжи и натаму да ги почитува фундаменталните вредности на бургибизмот, врз кои и почиваше долги години нејзиниот просперитет.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но, такво чувство опфаќа кога воланот се ослободува од рацете и кога човек ќе се ослободи од дневната возачка психоза на напнатост и кога ќе престане да се тркала и да мисли на машината.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Врвен познавач на шеријатското и модерното европско право, татко имаше некакво атавистичко чувство на балканското тежиште во себе, но и не можеше да се ослободи од одисејскиот дух, па брановите на судбината го исфрлија крај оваа река и во овој град, во кој мораше уште еднаш да се докажува, да го вкоренува своето откорнатичко семејство, соочен прв­пат со гладот, со гладот на своето семејство.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко не можеше да се ослободи од старите рефлекси, од речиси фабулозната претпазливост.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ги ослободил очите од тешките клепки начичкани со невидливи боцки на недоживеан замор.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оној кој е подбркан од судбината, независно од тоа кој пат ќе го искористи за да исчезне, не може да се ослободи од прогонувачот, постојано ќе го чувствува неговиот здив на вратот, дури и тогаш кога тој прогон ќе го прогласи и за проклетство што којзнае како му се присламчило па во чекор го следи, барем така го чувствува лично тој иако знае дека помеѓу него и прогонувачот се протега добар дел од пуста и неосветлена улица.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но кога виде дека Крчо заради неа ја остави татковата куќа и се пресели кај сестра си, уште толку го засака и се ослободи.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ако поради ова дело настапиле особено тешки последици за обвинетиот, сторителот ќе се казни со затвор од една до десет години.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Овие нашиве балкански кози, како и многу нивни господари никогаш наполно да се ослободат од стравот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Аполинер е цврст во ставот дека не може да прифати ваква војна против францускиот јазик која започна во Германија, зашто истото тоа би можеле да го направат Французите во Франција, да се ослободат од германските зборови, потоа Англичаните, па Шпанците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Еден селанец стана и рече: - Во Штип се зборува дека треба да добиеме помош од преку граница - од Бугарија.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Не можеше да се контролира.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И тој придојден, до земањето државјанство се плеткаше во политиката и емигрантската организација, но беше среќен кога се ослободи од неа, за конечно да се определи за старите заборавени источни ракописи, да ги толкува нивните тајни, да трага по нивните клучеви.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тие, всушност, самите си го полнат бурето со барут, за некој од далеку да го активира и да ја предизвика експлозијата...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Наскоро се покажа дека татко ми бил во право.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Во обвинувањето се настојуваше судот да се ослободи од секакви хумани обѕири и да им изрече на обвинетите најстроги казни.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
1945 година Повторно на Илинден се ослободи Македонија од фашистите.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Тој не можеше да се ослободи од инерцијата на идеолошки страв.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И така, пријателе мој, испаѓа дека Турците се ослободиле, од својот турско-арапско-персиски јазик, а ние на Балканот останавме негови заложници, да не речам заробеници.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Уште пред капитулацијата на кралската југословенска војска, нацистичка Германија ја повикала Бугарија да окупира поголеми делови од Македонија и Јужна Србија, со единствена намера да се ослободат германските единици за натамошни воени дејствија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Затоа Барес може, во името на науката, на своите сонародници да им советува да се ослободат од крупните зборови какви што се вечно или секогаш, и како пример им го наведува идиомот кој, наместо зборовите „јас мислам“, ја остава можноста да се рече: Es denkt in mir, „тоа мисли во мене“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
„Така треба: внатре има хумус, хранлива земја, конопената вреќа ќе згние и така корењата сами ќе се ослободат и ќе се вкоренат во почвата.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)