се (зам.) - падне (гл.)

Винсент Грум,авторот на романот „Форест Гамп“ по кој американскиот режисер, Роберт Земикс го сними истоимениот филм, се прослави по прочуената фраза: „Животот е како кутија со чоколада. Никогаш не знаеш што ќе ти се падне“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Требаше здраво да се заузда таа уста и главната улога во тоа му се падна на мојот десен палец, којшто мораше да биде секогаш буден и да ја опсраќа кожата, да ја укротува, да не зине.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
- Што е, Стојче, - така го вика дедо Иван сега Пискулиев, ти се паднал набиен компир? - Не, не е набиен, дедо Иване, - вели Пискулиев благо поучително.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Некои имаат агент, некои менаџер, некои ентертејмент лојер... а мене ми се падна Цаци.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Сите ќе мораат да знаат дека сум ТУКА, на таа тераса, невклопена со стилот на она на кое е прикачена, а сепак висечка, тешка и ладна под допирот на металот кој го стискав грчевито, затоа што ми беше страв од височина од која секогаш може да се падне, но не може погоре да се искачува.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Ајде, Анка! Таа тргнува напред, кофата од бунарот полека се крева преку макарата по која се лизга сајлата, Пандил сега само ја подзема, ја истура на купот, јас ја враќам мазгата назад, рикверц, по истиот правец (мене ми се падна во дел оваа работа), кофата се симнува долу, Вангел ја полни, и пак сѐ одново.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Бунар се копа кога е најсуво, кога водите се паднати до најниската точка. Таа наука ја знаев и јас.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ми се стори дека тој брз здив на некого што не е веќе меѓу нас дојде за да ги отстрани сите сомневања и прашања дали е тоа она: валчестолика и млада со положени раце в скут, на градите, помеѓу два брега на женскост, сребрен крст и цвеќе, најверојатно китка лилави бел алисум; рамениците се паднати, од едното се цеди сончева светлост за да истакне во заднината некакво зимзелено дрво но толку малецко за да може да биде она џуџе на Едвард Жорес.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Нему му се падна. Нему му е одредено тоа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ќе ми се падне еднаш да зборувам за рамноправноста меѓу мажот и жената и, само што го спомнав зборот рамноправност, стана еден човек и свика: — Сѐ, сѐ, само тоа не!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И нам еднаш да ни се падне да се наиграме по наше.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како ви се падна и вам за исто?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас имам 55 години, вели, но ваков случај не ми се паднало да сретнам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми се падна во целиот вагон да сум само јас женско.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никогаш не ни се падна некој подобар поробувач.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Му се падна на Филип Хаџиевски.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Веста била удар од кој можело да се падне ничкум и да се гризе камен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
6 Круг. А биле, иштеле ... Сите жени од Кукулино, некои веќе вдовици, запискале на глас со кренати раце кон небото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Имаше еден братучед Стојан, тој беше бугарски војник. Така му се паднало.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Брат, небрат, тебе ти се падна, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)