си (зам.) - клава (гл.)

Немаше ветер, ама она малку што имаше од возењето на чунот, ми носеше некој мирис од нејзината пудра или од не знам што, што си клаваше.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Си збира жабурки, жабокречина жената, си клава на срце. Како понижена и непотребна, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пцујат и жени и мажи, а јас само си клавам в срце.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)