си (зам.) - мрмори (гл.)

Сам на масата, си мрмореше сега нешто со себе, а издадената долна рилка тромо му се стегаше и отпушташе.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сам за себе си мрмореше и си мислеше како е подобро овде на раат да си ги изџвака залаците отколку дома да ги голта под надзор на неговата воинствена мајка. ***
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Глупава работа! Кој го измисли овој ред? - си мрмореше Петре, наеднаш попаднат во некоја чуден копнеж по правда.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Интересно лето! - си мрмореше старецот. - А што знаеш. Може па и да биде.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ќе дојде подобро време, си мрмори Паун Радевски, ќе видите, мора да дојде... подобро, вели и паѓа покрај Филип Хаџиевски.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Никифор Абазовски, земајќи ме во заштита, почна да си мрмори: — Аман од тоа братство и единство, вели, кога никој не те сака за брат!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Окованите патем се плашеа и се радуваа. Одеа колку што им дозволуваа тешките пранги и си мрмореа тивко меѓу себе: – Сега ќе биде што ќе биде – ѝ велеше Јован на Сирма. – Ако те ослободи тебе султанот како жена, за мене да не жалиш.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Царствата пропаѓаат полека, отмено.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
По пет века Тицијан си го гледа сопственото платно со баретката на Че Гевара и си мрмори нешто сам со себе.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Зад сека грмушка се крие идеалот за збогатување набрзина, зад сека грмушка на оние кои се стискаат да не се измочат в гаќи силници им ги превртуваат џеповите и кога нема да најдат ни петпаре од бес ги плескаат по газовите, ги влечат за уши, им бркаат во очите.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Тогаш од пепелта на самотијата се зададе Давид, на мнозина им се стори малку подгрбавен и омлитавен, киниса средполе, однапред отпишан и прежален од сите, да му се истопори еден на еден на титанот, мечка страв мене не страв, нешто си мрмореше самиот на себе додека ја токмеше прачката, срдито си велеше доста тука се пееше прачка имам кураж немам, време е да има варено млеко за нашите деца, време е на пазарите да има и цреши без црви и со црешови семки да се запише дека тука нешто вистински постоело.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Работеше нешто, шаркаше со моливот по тетратката и нешто си мрмореше од клупата и како куршум излетуваше надвор.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Си мрмори, како дете. - Паѓај белчо, паѓај, убаво напаѓај!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Ама си мрмори човекот, си брчи под носот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Дали ме разбра или не ме разбра, тој пак си мрмори.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Извинете, - ми вели, - тоа вие ли ми дадовте рубла пред малку?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас нешто неразбирливо си мрморам, а таа си продолжува: - Овде, не се сеќавам кој, ми даде рубла... Мислам, вие.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)