сиот (зам.) - имот (имн.)

И можеа тие неколку дена, додека се искрадуваа, да ги гледаат пренатрупаните патишта со сиот имот на државата, беше како некој да ги имаше истресено, исфрлено, крај главните и други друмови, сите државни магацини, сите воени резерви, сите комори, заедно со нераспрегнатите коњи и сите други воени возила, запрени, или стркалани крај џадињата.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Така момче мое! Сиот имот влезе во џебот на Џемал- ага.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Од сиот имот што татко му го испродаде кога падна болен, кога немаше од што да живее, ја задржа само оваа мала бавчичка на брегот за да му остави нешто на Грдан кога ќе се врати, да има Грдан спомен од татка си...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Неа, Трајана Дамческа, мајка му на Ѓорета, зашто беше висока како далјан, и зашто навистина беше комитка, уште од пред востанието во Крушово 1903-та, никогаш уште оттогаш не го симна чифтето од рамена, сама управуваше со момците, со аргатите и со сиот имот на Дамчевци Џаџовци, жителите на Потковицата, и на сите околни села така ја викаа, Комитка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Таа, Трајана Дамческа, иако беше жена, за сè што ќе се договореа да направат или ќе направеа жителите на Потковицата, имаше свое мислење и по свое го правеше и, мораа да ѝ се признае, повеќе пати работите излегуваа на нејзиното.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Друго немаше – градите ѝ беа свиснати како празни ќесиња на комарџија кој си го прокоцкал сиот имот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)