сиот (зам.) - јад (имн.)

Аце поголтна, а потоа пламна истуривајќи го сиот јад што му беше собран во него: - Зарем си се врзал со таа кучка... - подвикна посилно за да чуе и Лорета која беше со него.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
- Што си глупава! - ѝ свикав, истурајќи во врз неа сиот јад што ми беше насобран во душата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)