сите (зам.) - стане (гл.)

„- Но, да видиме вредам ли уште за што и да е?“ – рече смеејќи се... Седна. Сите станаа на нога.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Што сум бричел на високо и највисоко. Во Горица. На Бриони.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Ние сите станавме на нозе, а дедо ми му одговори: - Дал бог добро, Геро.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Утрото веќе знам чија била ногата: пред сите станал човекот и избегал на работа.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сите станаа и го зедоа оружјето во рацете.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Надвор сите станале гилиптери. Багра. Престанале да се бричат.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Сите станале иследници и сите се фаќаат за Југославија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)