сѐ (зам.) - потоне (гл.)

„Пссссст…” се развлече уште еднаш во предавалната и сѐ се стиши, сѐ потона во длабок молк.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сѐ потона во црно. За миг беше сам.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сѐ падна во вода, сѐ потона на дното.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Оние металните, добро изгладени играчки, се распрскаа ваму – таму како исплашено јато. Сѐ потона во паника.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)