сѐ (зам.) - треба (гл.)

Вистината е Српска или ја нема.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сѐ треба да се каже објективно и непристрасно: Србите се недолжни жртви на „новиот светски поредок“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сѐ треба да се минира, да се запали и да се распарчи!“
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Сѐ требаше да им биде подредено. ...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Таму сѐ треба да легне во својата длапка Па сепак песната е глечер и сѐ е закопано во гатанки и пустош Во збунети неосенчени зборови Морето ни дише во лицата сѐ сака да допре со своето спокојство А медузата затворена во синото стакло на водата како да ја испитува горчината на нашата изненаденост додека слегнува на долното небо.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Сѐ треба да знаеш оти со него ќе робуваш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Рацете ми се полнат со пареа. „Сѐ треба од овдека да почне, од кај нас и од нас да почне“ , се сеќавам на Лазора Ночески, а еве кај нас сѐ се завршува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ треба да се гледа од двете страни и да се подготвува двоен излез.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Она таинственото има божествен сјај.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)