ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Возвишеното одушевување за коешто све­дочи таа слика вооп­што не губи ништо со фактот дека ние сега знаеме на кој начин тие настани биле манипулирани (во крајна ли­нија, тие имаа врска со ударот на тајната комунистичка по­ лиција, Секуритате, против са­ма­та себе, против својот сопствен означител; т.е. стариот апарат пре­ живеа менувајќи ја својата сим­бо­личка обле­ка): за нас како и за најголемиот дел од учесниците, се­то тоа стана видливо дури на­кнадно, но она навистина важно во тоа е што масите во Букурешт ја „доживуваа“ таа ситуација „отворена“, дека учествуваа во единствена меѓусостојба на премин од еден дискурс (на општествени врски) во друг, кога за еден краток, минлив час, стана видлива празнината во големиот Друг, во симболичкиот поредок.

Таа ситуација што се пофторува на секој први и што еве сега пак ја доживувам тука во кујната, толку ме вади од памет што имам чувство дека ќе се шекнам или посакувам да се шекнам, убеден дека шекнатиот за вакви работи не се нервира.

Ќе биде симпатично друштво меѓу стемнетите чифутски фаци.  Токму тие фаци и ги дочекаа него и подофицерот Мајснер во еврејските канцеларии.

Заедницата е добро мотивирана да стави крај на таа ситуација и тоа треба да се искористи.

Кога „објективно” би ја опишале оваа глетка, само би го разоткриле она што е „објективно”, или, подобро речено, она што е онтолошки присутно во таа ситуација.

Дали се советувавте себеси на поинаков начин?

Што си кажавте што ви помогна во таа ситуација?

Изабел ми зборуваше за тоа дека лошо постапила со тебе тогаш но сепак и за неа цела таа ситуација била збунувачка.

Му се чинеше и дека нема фронт, барем не онаков каков што тој си замислуваше дека треба да има (оти единствен репер му беа книгите на Ремарк), па дури и вестите за загинатите ги примаше со некоја голема скепса, како дел од фиктивното сценарио кое требаше да го сфатат сериозно за да можат соодветно да глумат во него.

Облечен во оваа иста униформа, со пушката потпрена на коленото, тој седеше пред исклучениот телевизор и се убедуваше дека стравот што го чувствува како грутка мраз во градите е сосема природен во таа ситуација.

Во сета таа ситуација имаше нешто лажно, некој привид, некоја шарада и му се чинеше дека сето тоа е само игра, само уште еден СВОЗ, а никако вистинска војна.

Чудно што баш во таа ситуација се присетив дека човекот пред мене се вика Стојан, и што тоа веднаш го поврзав со една мисла на Димитар Талев во “Преспанските камбани” дека сите Стојани во Македонија се дојдени од село, и што, најсетне, дури не по сопствена волја, се насмеав а човекот, не сфаќајќи што ми се мота низ главата само ме прекори дека тука нема ништо смешно, дека вака било, онака било, главно само за тој фамозен ѓон зборуваше, и за тој Шилото кај кого требаше да отидам.

Ја следев таа ситуација и ми стануваше сè појасно дека тие вистински се вљубени.

Во таа ситуација, јас можеби доста лесно се извлеков.

Многу народ се беше собрал, ја гледаше таа ситуација со огромно внимание и бурно се коментираше од сите страни.

Те погледнав тебе, беше навистина истоштен, нерасположен, нервозен од целата таа ситуација на неизвесност, и ти реков: "Оди ти на овој лет, а јас ќе ја пробам среќата на следниот што оди за Портланд, па за Сиетл".

Што направи тој, нејзиниот Хелвиг, нејзиниот сакан во таа ситуација?

Да кажеше макар само неколку збора, за било каков излез од таа ситуација...

Но, во исто време беше свесен дека не може да се снајде во целата таа ситуација.

Адамиќ сметал дека во таа ситуација "Обединетите нации би требало да бидат тие што ќе обединат и ќе изнајдат формура за акција, со што оптимизмот на Салвемини би станал реален".

Сметале дека таа ситуација би можела да биде малку ублажена во случај ако се востановат слободни пристаништа и комуникации меѓу Солун и Кавала и ако тие слободни пристаништа и комуникции меѓу нив и главните центри на југословенска и бугарска Македонија се стават под меѓународна контрола".

Нивните извештаи станале особено актуелни кога "воскреснала" идејата за обединување на Македонија, а секако и поради информациите за можноста да се формира југословенско-бугарска федерација.

Во поткрепа на тоа тој сметал дека би требало уште веднаш да се започне со практична акција, а како пример го навел ослободителното движење во Југославија, во кое биле вклучени комунисти и некомунисти.

Во таа ситуација, за британскиот Форин офис биле од голема важност информациите на британските воени мисии што престојувале во Македонија, имајќи го предвид развојот на политичките собитија.

Според нив, „таков еден аранжман економски може да биде корисен, а присуството на меѓународните власти може да послужи да се зголеми стандардот на локалната управна власт, под услов да се воспостави ефективна меѓународна власт со можност да интервенира во спречувањето на неправдите докажани од нејзините органи.

Тука, во таа ситуација, го вклучив во програма мојот инат.

Можеби забележа дека сета таа ситуација ми е привлечна и сфати дека со тоа полесно ќе ме освои.

За жал во целата таа ситуација постојано се провлекуваше најголемиот порок на моето постоење, а тоа е немањето пари.