таа (зам.) - сладост (имн.)

Јадеше со чувство дека мора брзо да јаде, без починка, без застанување, зашто миговите во кои беше собрана таа сладост можеа да се испуштат и задоволството од убавиот ручек да пропадне.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ја осетив таа сладост на усните и на врвот од јазикот.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)