таа (зам.) - необичен (прид.)

Се подигнуваше Арсо на прсти и многу сакаше да го види сега во таа необична возбуда. Изгледа долго време триумфираше Алија.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Французите се зачетници на таа необична измама; но ако еден поим е носител на некакво значење  ако зборовите црпат некаква вредност од својата применливост – тогаш зборот ’анализа’ изразува ’алгебра’ приближно исто толку, колку што латинското ’ambitus’ означува ’амбиција’, ’religio’ – религија или ’homines honesti’ група луѓе достојни за почит.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)