те (зам.) - види (гл.)

Но, Виктор повторно продолжи. - Знаеш, конечно и тебе те видов на телевизија.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Дојдовме колку да те видиме и да те изненадиме.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Таа е единствената можност да се воздигнеш, да станеш голема, голема да те видат сите, сите на светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- А ти, гледам од последниот пат кога те видов, си израснала во вистинска убавица.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Едниот кога слушнав за тебе Курта, другиот кога те видов.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Прв пат те видов кога влезе во еден бар во Јокохама.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Така јас, и пред да те видам те имав во мене... твоето постоење дишеше во мене...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Шепоти едниот, шепоти и другиот. Да ти е страв и мртов да те видат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А кој ќе те види во тоа време, ама пак...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако те видел Фисот, ќе летаме и двајцата од училиштето!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Те виделе на една фотографија и веќе се готови и крв да дадат ако ти затреба. Начисто се луди по тебе.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дигни глава, Румке мори, опули се, да те видам, Румке, ако умрам!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
„Сакав да те видам. Вчера од еден познаник од Сенди, чув дека ти доаѓаш од Џексон, Мисисипи.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Почекај ме... Ќе донесам вино. Најпосле јас и не сакав да војувам со тебе. А ако сум те видел ваша милост, веќе нема. Друг сум јас сега.“
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Едно момче тамам на време било за женење, арно ама си било сиромавче, тики не можело да се жени, чунки си немало парички за свадба да си праит и да се женит.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Од другата страна, таму од Америка, Гаврил сакаше да те види.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Пет илјади милји изодив за да те видам.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
10. Се довлечка тој некаде од мракот како волк пратен од темната рака на времето и издлаби во тебе длабнатинка црна полна со црвена вода што те поплави А ти не го чу не го чу и како да го чуеш во тоа итање и во таа радост што само иловицата на стиховите ја познава Не го чу не го чу не го чу и никој не те виде
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
„Губи се! Не сакам повеќе да те видам!“ – му рече таа и му залепи шлаканица.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Зошто сум овде, се прашувал.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ѕвездата твоја! ѝ свика Профим еден ден на ќерка си Царјанка кога дозна дека умот ѝ е по Трајан Блосоениот, - да не те видам повеќе со него...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А и селаните, кога ќе те видат со преврзано око и со пушка, ќе извадат од некоја дупка своја абердарка и ќе те спобркаат уште пред да им влезеш в село.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Туку ти сакаш да те видам онаква како на сликана, Туку јас сакам да слушнам како ми велиш – те сакам...” Навистина брилијантно!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Јас во Гоа прв пат те видов на фотографија. - Мора да сум била грозна!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тие дарбини Господ тебе ти ги има дадено за да види кои и какви луѓе сме ние, а и ние тебе да те видиме на кој пат сме те извадиле.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Старицата ги подава сувите раце и не може да ја совлада блескавата капка, растреперена на ретките трепки. - Борисе, чедо. Ево, дошла баба да те види.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Претседателот на задругата, командирот Борис ми спомна дека те видел како излегуваш од црква.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Да не бега од тебе се што ќе те види, та дури и мечките, волците.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Тики: Сѐ озбилни луѓе, богати бизнисмени кои те обожаваат.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Да ме видиш - нема Да те видам - нема Анатема. Анатема. Сѐ што немам - земај.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Може некој да те види, да те сретне и да се чуди.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ајде, легни да те видам, со лесно да заспиеш!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од првиот пат кога те видов, те засакав.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Јанко, пак викна. Ако си овде, зошто не можам да те видам?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Море не в куќи, туку да не сум те видел покрај мојата куќа да си поминал. Надвор, ти грчки подлизурко!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Остануваше така целата измачкана зелено и жолто и црно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Зар пак да те вида во таа ѓупцките? Ни вечер, ни утре, ни в година, ни дури су жив.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Едвај чекам да те видам, да те почувствувам и силно да те стегнам во моите прегратки!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Веднаш штом те видов знаев дека јас и ти...но сега и не е важно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На пример, кога велам: „Те гледам, можам да те видам“, тоа значи: „Можам да те видам бидејќи не гледам што е зад тебе, те гледам внатре рамките што ги цртам; не можам да видам низ тебе.“
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Никогаш во животот не сум те видел, - му реков и се свртев кон тврдоглавиот катанец.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Малку“, рече. „Зашто ќе сакам што поскоро да те видам пак.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Јас уште кога те видов, нешто каќо да ми шепна на yво, како да му подрече на моето срце: глеј – пази, оваа женичка сигурно е мајка на Ташко, ама не можев да те прашам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Саво! Ајде сега да те видам! Вклучи ја својата војничка меморија и погоди која е оваа дама.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
КАДАР (10) назад на (8) БАРБАРА: Последен пат те видов кога имаше седум годинки.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Август не е мртовечки блед. А ако изгледа таков, тоа е од полната месечина, од бледиот благ рефлектор на ноќта. - Публиката се проѕева кога ќе те види.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Мрдај сега да те видам!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ќе те видат и ќе излезат да се крстат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
АНГЕЛЕ: (Рипа од сон.) Опа. Те видов!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
На што идеалон за мажественост, ако сака да биде допадлив, сигурно одговара вака: „Право да ти кажам, да те видев случајно на улица, ни јас тебе немаше да те познаам дека си геј“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Коа го виде пустио терзија царо, стори да стани, и царо го задржал да не стануа и му рекол: - Честити царе, прво не те видов оти врвиш ти, а пак јас сум многу сиромав и сум се стегнал да спечалам некоја пуста пара, та да си купам една куќарка и некое нивче за да си садам тутунчок или разјане, дури да ми втасаат дечињата и да си 'и главам, та да се раатисам барем на старос.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Си го бришеше лицето, целото испотено, со својата голема нечиста престилка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Боже, десет години не сме те виделе, Мими, - вели помалата жена тажно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Дали поради желбата да го прикрие срамот од бојадисаните раце; или поради големите плодови; или затоа зашто тебе те виде а и ти засмејан гледаше во неа; или во прашање беше нешто сосема трето; знаеш, тогаш таа веќе беше во оние години кога и не си сосема сигурен дали детето ти се смее од нејзиното лице или пак девојката.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Со отворените очи и уста само сакав да му кажам да ми помогне, дека не можам да земам воздух, ама и него го снема и пред мене остана само синото небо.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Оф, брате, брате! Богоројца мајка и цар небесен да ме накажи мене и девет години да лежам болна, девет постели да искинам, ако сум ти го заклала јас детето, али друго зло ако сум напраила во куќава; а пак ако не сум напраила јас, таа што напраила да лежи девет години и дури да не земи проштење од мене, Госпо душата да не му ја земи!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Уште на аеродромот те видов како купуваш цигари, се нервирав, тешко ми беше што не можеше да се откажеш од пушењето по дијагностицираната болест.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
- Море, чекај, кај одиш, велам јас, уште не сум те видела убаво.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пријателе, глетка си пламена далечина ќе бидам - окото да ми се разубавува кога ќе те видам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
„Зборувај Денице…” „Дојдов да те видам, но некако ми доаѓа да го кажувам ова што го кажувам, така без врска…
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- По тебе, нели? - Зошто по мене? Други ноќе акаа околу нејзината куќа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Признавам, - ѝ реков, - дека во тие моменти ми се чини оти те мразам и дека посакувам никогаш повеќе да не те видам, ама кога ќе ми мине лутината ми е жал што сум те мразел.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Полека ги отворив очите, никој немаше на тоа место, не те видов ни тебе.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Уште првиот пат кога те видов, се видов со тебе“.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Додека сонцето, шишко со усвитена муцка, ми стоеше над глава, слушнав глас: - Се радувам, Пупи Паф, што најпосле можам да те видам со слабиве очи.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тепала, тепала, дури сите погани луѓе и истепала и откоа беа останале чесните, си прешла во друга земја и тамо потепала.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ги затворам очите во сандаков и можам да те видам таму - во сето тоа светкање, во кристалниот лавиринт на бутици, во мирисот на новата облека.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
„Што бараш овде?“, праша. „Дојдов да те видам“, реков. „Да расчистиме“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тогаш те видов тебе. Седеше во еден од аглите на салонот, сама, уплашена.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
АРСО: Види, види! Не те видела...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Потоа сонцето зајде - во мракот за да те видам морав да те допрам.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Си отишол царо на сарај и му наполнил една голема риба со алт'ни, та му ја пратил по еден измеќар негов.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
– Знаеш ли, кога те видов тука, одеднаш таква средба, се збунив!
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
„Еј, дојди долу, дојди долу! Царот сака да те види!“ извикуваше слугата, правејќи труба со рацете.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Бегај, не сакам да те видам! - Не сум ти брат и не те сакам веќе! - грубо ја оттурнав. Таа се расплака.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Кај туку талкаш бре?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- А јас, братче, помислив дека си се забудалил кога го читавме писмото и кога те видовме искочоперен крај Буза, - рече Танас мавтајќи со рацете.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ќе ти зазвучи чудно, но убедена сум дека и утре јас и ти ќе бидеме заедно.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Видов како онаа меѓу вас која прва ме прими во својот дом си ги прегриза усните од жал и подавајќи ми леб и вода, со својата топла и мека рака ја допре мојата, жилаво старечка и растреперена. ’Татко, до кога ќе луташ?‘ ми прозборе. ’Немаш свој дом, главата и брадата сосема ти побелеле од последниот пат кога те видов, а телото ти се смалило под товарот на годините!‘ Трогнат од милоста во нејзините зборови, тогаш ѝ реков: ’Вистина е, единствена ќерко моја, јас страдам, но се радувам!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И гол да поминеш нема кој да те види.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не прикривај се под стреите на новоградбата, зашто не ќе те видам во ова темнеење.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Крши си глаа од куќава надвор и уште еднаш да не ми те видат очиве! Сите браќа така је свикале сите ја исплукале.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ќе те видам за некоја година кога ќе ти секне пензиичката.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Баш сега, кога во белината на првиот снег те видов во џиш црвено, а под црвеното угул голо на радио некој најде да го пушти Реј Чарлс кој лелекаше нешто за ослободувањето на срцето а мене како удар во гонг ме тресна ехото на докторската наредба за оваа прилика специјално обоена во џиш црвено: „Марш таму на мижење!“
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Не можев да те препознаам вечерта пред „Лондон”.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дојди си в село. Те бараат луѓето да те видат, да ти честитаат за иконостасот, за твоето мајсторство...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Навистина, што го влечело кон тоа место на кое пред зајдисонце наслушнувачки го фаќал во лет разговорот на возбудливата жена и на возбудениот Арсо Арнаутче, - „Те видов мртов денес кога ви донесов ракија во манастирскиот двор“.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Прва била линијата околу човековата сенка“ Леонардо да Винчи, Трактат за сликарството Најпрвин те видов како сенка.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
- И јас знам. Те видов во шумата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Кметот пламна со стиснати заби: - Надвор! Да не те видам повеќе! ... Излетав како удрен со клоца. ***
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Јас сум задоволна иако те видов за прв пат низ сенките на чадот, во кој селото догоруваше.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Добро е што не ме притисна малку повеќе па ќе морав и сонот да ѝ го кажувам во кој ја видов Пелагија а таа мене не ме виде, не само што ќе се прашуваше себе си гласно како можело да ти влезе во сонот и да не те види, туку и во неа ќе го наголемеше сомнежот околу тоа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ќе откриеш дека ако попрв ги видиш другите, тие нема да те видат тебе, а ова ти овозможува време за набљудување, или материјал за подоцнежна употреба.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Пред да те видам, нема да ти пишувам. Те посакувам.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
„Те видов пијан и воопшто не беше убаво“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Море, побратиме!... И првата тежи и последната тежи!... Разделба е разделба!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ете сега, потстисни го за гркланчето и готово е како 'рскавец. Никој нема да те види. Ќе кажиш: така се роди — и ај ми со здравје.“
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ама, било за да останам, ниеден куршум не ме фаќа. „Некогаш и господ ќе те види и ќе се замеша, велеше мајка, и да не го викаш ќе те побара, ќе застане да те брани.“
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ноќва очите можат да те видат и низ овие ѕидови... ноќва тагата свила едно мало гнездо само за мене... патува до тебе се но не се враќа....
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
И се молев така за душата на Писмородецот, а тој ме биеше додека не го уби Бога во мене, и потем рече: „Рацете ќе ти ги исечам ако уште еднаш те видам да сочинуваш од многу нешта едно, цело“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сакам да те видам, да ти станам пријател.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Тебе те видов за првпат, татко, и тебе ќе те испоганам, за веднаш да умриш, за што си сторил - да најдиш.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
А немаш човек да те види, од некаде сонце да те угрее...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
ОСТОИЌ: Дојдов да те видам. Донесов нови материјали.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Можел некој да те види, - треперев, можел некој да го види тоа дрво како што го видов јас.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Слични сме. Ти си сам и јас сум сам.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
10. ПАДНИ И ВЕДНАШ СТАНИ - до кога тоа така ќе биде: да се обѕирнуваш на сите страни за некој шегобиец да не те виде...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
МИРА: Не. БОРИС: Зошто? МИРА: Имам јас свој хај-фај. БОРИС: Сакам да те видам гола.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Го скрши излогот? - се изненади таа. - Те виде некој?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
НАЦА: Ако те види, ќе ти ги искрши коските. Кога ќе ти викне: „А, дембел ниеден, арам ми го јадеш лебот“.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Никогаш не помислив дека ќе минеш низ неволјите за да дојаваш дури до еден ваков стар, запустен ранч. Но, бескрајно си добредојден.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не те видов цел ден! - прашува Даме од својата страна.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Еднаш ми рече: “Знаеш, луѓето би сакале да те видат тебе.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
- Те видов од прозорецот... Што читаш?
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Штом те видов, знаев дека ти си против нив.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Морав да го ослободам - се обидов да ја смирам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- И тебе, Гавруше, сум те видел како лазиш на мев.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Продолжува: „Посакувам да се појавиш. Има многу ситуации во кои сакам да те видам.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
„Дојдовме да те видиме,“ продолжи тој. „Сите сме овде.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
-Затоа Петја, нашиот Питух, иако дете, е право лешченце - со коскен глас потпевнуваше Николај - дури и од очите пие крв. Петја, да те видам.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Како сум можел, си реков, да не те видам порано?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да не сум те видел, разбра?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Или ќе помислат дека им се причинило оти те виделе. Дали ќе дојдат да ми се извинат?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
По петнаесетина минути, пријателот ме собра во своето жолто, „тико“.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Но, знаев и дека ќе те видам.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Некои одвај чекаа да те видат па бргу- бргу да те поткажат на управата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Чудо, - рече тој. - Ела де испи десет, - му подвикна Трајанка подавајќи му го шишето, - па да те видам дали е чудо.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
„Помислив да наминам и накратко да те видам. Гледам, убаво наврнало на пасиштето.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
- Ајде, не зјапај. Ти дошла бабичката да те види, да те прегрне.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Се извлекол од својот грч и укнал низ врелата празнина на устата, пламнал од утробата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Да те видам каде везеш, Слатки песни каде пееш, Слатки песни, море моме, каде пееш Ем лично кај ми се смееш. (По завршувањето на песната).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Се плашам да ги отворам очите, зошто не ќе те видам, Се плашам да пуштам солза, зошто потоа не ќе ја сопрам, Кревка од болка се виткам пред ветрот во денот, Се плашам ќе ме скрши и снема.
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Клара не се помести. Најмалиот Густав се приближи до тетка си и ја погали по косата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
- А јас, пак, те видов тебе колку си занесена по оној Сале.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Колку би сакал да бидам еден од нив. Чезнеам и многу сакам да те видам.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Ајде пиши да те видам! - Јас тоа лајно не го знам.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ама и ти не си за карање, де! Ете така, и она — како мачка на сланина. Штом те виде почна да се оближуа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Збогум и не ми беше драго што те видов!
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Не те видов цел ден! - прашува Даме од својата страна.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Ајде сега Ива тебе да те видиме, - се исклешти Миле.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Колку ми е тешко да те гледам ваков - рече, но јас навистина не ја сфаќав потиштеноста со која го кажуваше ова.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И сега молчиш во магијата на песната вљубен, во раката со благовест, и небиднината да те види среде маски, среде глоби, да не бидеш изгубен, тајната – света селидба и пристан да ти биде.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Му е срам со прво да те види.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Те видов како израсна од мојот поглед како искра што сето небо го пали дури и зборот ти станува недосеглив ни мислата во подадената рака во далечина.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Васе нѐ бутка. - Скри го, ќе те види!
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Кога ќе можам повторно да те видам?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И по толку чекање... Потаму и Трајаница — не ме виде?...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Не можеме убаво да те видиме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Та реков да појдам да те видам... А ти што направи со Гоцета?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Таков им е обичајот на шивачите: тоа е првото што ќе го направат штом ќе те видат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Луцијо, јас денес те видов“. „И јас те видов“, рече.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Срцето ми крвари оти ми забрани повторно да те видам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- Тоа е третата важна работа за која сакав да те видам – прифати Лета.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тука некаде одамна те видел твојот сосед како ги храниш врапците и како и шепотиш меланхолични стихови на твојата Ида.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
„Не ме интересира. Повеќе да не те видам!“ - ѝ ги зел тревчињата и ѝ ги расфрлил.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
2. Завист, Сатурне Се впикуваш во сѐ, насекаде и во живо, и во мртво јадливо, отровно на сон ми доаѓаш каде не, кога не и покрај сѐ – молам да те видам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
- Ама, Хана, овие очи се некои очи што сакаат да те видат, очи што ти се радуваат, очи што едвај чекаат да ги пресретнеш Хана ...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
- Пушка имам, не се плашам дури и сам да сум. - Пушката ќе ја оставиш, го пресекол Онисифор Проказник. - Ќе ве сретнат, ќе се посомневаат на вас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ако те видат и другите деца, и ако тргнат по твојот пример, ќе нè затрупаат со книџишта...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Која ли ти ја покажа мајка ми! - Ми покажа повеќе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И, додека Митра му ги даваше крпените алишта на Трајко за преслекување, Доста извади нови „од конец“ и му ги даде со милни зборови: — Земи, браче Трајко, промени се во виа, јас ќе ти и закрпа твоите, да не те виде некоа вдовица вака парталав, ослепаго! И така на Илка му се куси и тесни.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кога луѓето ќе те видат, се чувствуваат излажани.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ќе ги исплашиш Германците со мантијата, дедо, рекол тој Никодим.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Амо уште еднаш те видам – мртов си. (Му ги разгрнува градите на Гаврил. Ја гледа раната. Вади пара. Му ја дава.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ми вели онака, на поминување: „А бе Фердинанд, мајка ти се симна најмалку дваесет пати од седум саатот, да праша да не сме те виделе? Жими тебе!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Така, ќе застанеше крај некоја бука, дури и ако е сува, па ќе почнеше да ѝ кажува: „Ах, од кога не сум те видел.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Навистина никој не те виде? - праша по којзнае кој пат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Талкајќи умот и к'сметот по ќеот нивни, се погодило еднаш да се стретат: - О, о побратиме уме - му рекол к'сметот на умоот - море како се изгубивме вака толкуа време, што не сум те видел!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Таму, пред да те стават во капелата ни дозволија да те видиме уште еднаш, да се поздравиме ние тројцата насамо со тебе.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
- Па бидејќи те видов кога сношти во бифето, - продолжи Грдан охрабрен, - како си одиш со делото во чантата, си реков....
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Која ли (не)култура!!! Ај запали да те видам... Пушењето е забрането буквално сегде.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Додека не те види наземи нема да те остави, може да те убие.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Ако некој те видел, - го предупредував, - ќе биде страшно.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Да те видат и да те засакаат за вечни времиња.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Лектира кнезу Репнине пукната калино во мозокот црвено во копнежот се всадуваш прибираш сѐ што е светло безграничен меѓу корици мирисаш на бебе те канам чај да се напиеме зимата да ја згаснеме небаре жед ти седумдесет и шестата јас тебе да те видам меѓу луѓето немаштија во мене исто така - има што да видиш дождот се самоубива кога врне за да постои мора да врне зли абери како метафори ме следат ѝ се ближи крајот на неизвесноста репнине литературо!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Пивото се продава добро оладено, така да можеш одма да џапнеш пар комада, нормално - ако не те видат, пошто овде не смее да се пие на јавни места.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Се чувствува дека е жив - појасни Миша.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Или првата и најважна?! – ја зајадов на шега. - Така нека биде, ако сакаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Тетка Керолин Ривс“, рече стариот човек, „ми беше полусестра“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Само што те видов и устава ми се исуши.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од онаа вечер не можам да престанам да мислам на тебе. Би сакал повторно да те видам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ниту една финта не беше поголем комплимент за случајниот мувач отколку да му кажеш: „Слушај, кога те видов вечерва како влегуваш во баров, си реков ’Грешка е, гарант. Овој да не не знае дека местово е геј-бар? Нема шанса да е геј. Намерно е тука? Не ми се верува дека не е стрејт’“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сега сум дошол само да те видам тебе, да те прашам за доброто здравје и за раните, ако ми дозволиш.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Добро, ајде прави да те видам што можеш.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Ајде, ајде да те видам, - продизвикуваше. - Нападни ме де.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Уште рано изутрина, веќе капнат уморен... А до вечер, уште колку работи... сѐ на нозе...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Но ти си мртов, брате. Јас те видов пробиен со олово и со ишарана кожа од пламенот на агентската запалка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Летна апашот, се појави бледа и збунета. - А ти, непрокопсанику, бегај оттука и очиве да не ми те видат.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Со години се познаваме, но никојпат не те видов таков!“ „Е, мили мои цветчиња!" - здивна есенскиот ветер.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
„Јас денес те видов во џипот на Фискултурецот“, реков.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Васе ме бутка: - Сокри го, ќе те види!
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Сега слушај: ноќе ги отворав очите да те видам сета, да го впијам во себе целиот твој грев кој уште не постоеше.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Мајко, зарем на таков начин ќе си одиш од нас засекогаш, без да те видиме...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Скот: (на Жан) Никогаш не сум те видел вака упорен.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
- А сега, татко, да те видиме и тебе како нишаниш...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)