тие (зам.) - има (гл.)

Покрај ова право на реизбор, тие имаат и право на плата, придонеси и надоместоци од плата согласно со закон и со колективен договор.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
13.  Инаку, помирувачот и арбитерот се избираат за време од четири години и можат да бидат повторно избрани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Вели дека некои луѓе мора да извлечат поука со тоа што ќе паднат на глава.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Обично ќе откриеш дека тие имале добро Екстази доживување пред еден месец.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тој забележува дека фразите доаѓаат во фамилии, често бинарни фамилии, и тврди дека една фраза го има своето значење благодарение на нејзината поврзаност со останатите фрази од таа фамилија, и, особено, поради нејзиното разликувачко место во фамилијата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Кога Дерида ја одрекува присутноста тој го одрекува постоењето на некакви ентитети што засновуваат значење, затоа што или самите ентитети не постојат или, ако постојат, тие не можат да функционираат на бараниот начин. 58 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Следното прашање е очигледно: Ако нештата немаат значење благодарение на означувањето на трансценденталните означени, како тие имаат значење?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во тоа време во светот (токму како и сега) имало и други мачиња: црни, бели, сиви, и сите тие имале мустачиња но не се фалеле со нив како малото маче - долгоопавче.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Професионалните дисциплини се успешни во развојот на јазичните практики на техниките кои сугерираат дека токму тие имаат пристап до „вистината“ за светот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
ПРАКТИКИ НА ЗНАЕЊЕТО
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Кога сме кај сметањето, да ви кажам дека во циркусот опсесија ми стана пресметувањето на волуменот на чаши и пехари; ме интересираше колкав е волуменот на еден женски папок, штом толку ѕвезди собира во него, и какво жестоко небесно питие има во папокот на жената при парењето, штом толку жестоко опива тој пијалак, сосема невидлив, занемарлив кога се изразува во единиците за волумен); значи, тие имаа простор, ние дел од него; ние бевме прогонети од големото на малото небо, а нѐ прогонуваа такви како Луција, како Фискултурецот, како подоцна и Земанек; така беше тоа и беше – утешно.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Илегалци, во секој случај, најмалку половината од нив.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Она што Џон Апдајк го рече за Борхесовите есеи може да се примени и за неговата проза: „Тие имаат структура на лавиринт и, како огледала, взаемно се отсликуваат... okno.mk | Margina #32-33 [1996] 216
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Исти параболи, исти цитати, се повторуваат одново и одново”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од своето огромно читање тој дестилирал огнена ограниченост.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Луѓево се бегалци. Тие имаат поинакви стандарди. Тие дури не се ни вакцинирани.“
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ја посматрав како го става лажичето во вдлабнувањето на порцијата и ја отвора устата за еден убав четвртаст залак на сладолед прелиен со чоколада.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во што тогаш се состои оригиналноста на Борхес?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во Петроград тие имаат широки познанства и се ползуваат со многу арен дочек од горните слоеви на руското општество и имаат големо влијание на него.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Најнапред таа борба беше на хартија: Србите докажуваа со громки и плитки фрази оти тие имаат поголемо право над Македонија од Бугарите.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
56. Бидејќи овие зборови им се упатени на членовите на МНЛД и на интелигенцијата надвор од Македонија, каде што постоеја извесни услови за слободен развиток на македонската национална научна мисла, тие имаат оправдување, но не можат во целост да се однесуваат и за македонската интелигенција што се наоѓаше во земјата, па ни за онаа во соседните монархии, зашто не постоеја ни елементарни услови за таква дејност.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
27. Покојниот А. Ростковски не еднаш велеше: “Бугарите мислат оти само тие имаат ум на светов, а сите други се будали.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Само најмудрите – запишал нивниот doctor mirabilis – оние што знаат значењето на орелот, еленот, змијата, фениксот, на суштествата што го обновуваат животот со моќта на билките и карпите, само тие имаат шанса да го сочинат чудесниот Еликсир, во чија делотворност нѐ убедуваат писмата од Папата што сведочат за прататковската старост на одделни Тиријци, како и 223-те лета што ги преживеа отецот Силвестер, од кого се чува свежата мумија во снежниот храм на врвот од планината“.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Мислам дека и досега тие имале многу можности и поводи, но некако сѐ уште ги нема.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Оти тие имаат пушки што убиле векот луѓе, а тој нема ништо.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тие имаа неподелено мислење и за тоа дека Балканот бил вообличен од византиското и османското наследство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко ја застапуваше тезата дека исламското наследство на Балканот е легитимно и така би требало да се разбере.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со што ве поткупија?... Можеби со марки... Тие имаат многу марки...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Шефот на станицата, оној добар човек со црвена капа, а и со црвено лице, одеше од оган до оган и ги храбреше луѓето, велеше Оние од вашата Македонија ќе го пуштат срцето, велеше, и тие имаат душа, луѓе се, ќе сфатат што значи ова ваше преселување на станицава, велеше Знам дека не е целата работа само да се има плодна земја, дебела вода, бел леб и стреа над главата!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тие имаа своја метода за подучување. Всушност се забавува со него.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сите тие имаа пластични кеси или торби што ги туткаа под мишките и во скутовите, жените дури и како да ги напикуваа меѓу нозете.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Па што, си вели тој, тие имаат она што немаме ние, а ние пак она што немаат тие. Па, тоа е прекрасно!
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Копавме дупки за Парк - шумата на првачињата, а кога завршивме тие имаа пауза па отидовме да видиме - до Вардариште отидовме.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Тие имаат многу грижи, многу тешкотии, тие имаат многу задачи што треба да ги исполнат, па затоа исполнувањето на некоја ваша желба може и да причека.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Тие имаа само црни стада, а убави бели жени облечени во убави алишта, сѐ рачно изработени, косите собрани во пунџи, до нив малите деца и ги водеа коњите покриени со тие нивни познати јамболии.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)