тие (зам.) - место (имн.)

Помачно ќе може да се реши прашањето во тие места каде што има: 1. патријаршисти Арнаути, 2. патријаршисти Власи, 3. патријаршисти Словени, 4. Словени муслимани и 5. егзархисти Словени.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Нема сомнение дека најлесно тој ќе го реши прашањето за јазикот во училиштето и во месната управа во тие места каде што живеат патријаршисти со грчки јазик, Арнаути муслимани и католици и Турци муслимани.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие места, тие видливи шевови на текстот, најдобро го откриваат духот на времето во кое живееме; на тие места напишав нешто од гнев, од јарост, а не мислев така; и ден-денес не мислам така.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Есејот беше напишан за една ноќ, со многу вино, што може да се забележи, според наместа неповрзаните асоцијации; јас и денес ги гледам тие места, но не ги коригирав, за да можете да сфатите во каква емотивна состојба сум бил тогаш.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кога пак ќе довеслаше со ортакот на тие места, и кога ќе се оствареше замисленото, тој веќе знаеше како ќе изгледа неговото приближување до брегот, што и колку ќе му земат, а што мајка му, Влаинката од Белица, колнејќи, ќе му рече кога ќе му ја соблекува мократа гуна.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Исто така и со раката на истите места фаќам и, ако сакаш да видиш, ќе видиш дека на тие места е фаќано.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Ми се чини дека постојано газам на истите стапки и ако одиш да видиш ќе видиш дека на тие места е разгазено.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И кој пат ќе поминам по тие места, туку ќе ми се втурне нешто наеднаш оттаму, ќе ме потплаши, што се вели, ќе ми ја замати душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Вели одам надолу, ки пуминам пу то Велесот, пу то Неготино, ки са задржам мауце у та Демир Капија, црнта порта к’ту нашта црна судбина, уд там у Гивгилија, у с’те тиа места ти имало бигалци, Игејци, а он руднини, пријатели.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
За жал, често тие места ќе ги најдеме запустени.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Сепак, ни раскажуваше мајка ми подоцна на тие места сигурно, според татковите записи, се копала и откопувала хромна руда.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Сите знаеја дека тие места се поради издувните гасови: крстосницата кај народна и универзитетската библиотека „Климент Охридски“, кај плоштадот Слобода и кај бензинската пумпа на Авто-мото сојузот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Подоцна ги замрази сите тие места кои му се чинеше да му се ситат потсилувајќи му ја неговата тага.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)