тој (зам.) - одбива (гл.)

Го чекавме Земанек пред циркусот; јас го бришев со шамиче и му велев да појдеме на лекар; тој одбиваше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Па сепак - и тоа е суштината на нештава - тој одбиваше од нужноста да прави доблест.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но нездравата упорност не се подава. Со дива подозривост тој одбива сѐ.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)