тој (зам.) - трча (гл.)

Иако не се помрдна од столот, во умот тој трчаше, брзо трчаше, беше заедно со толпата надвор; викајќи до заглушување.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Како преку ноќ да станало некое чудо, тој трчаше неуморно од едниот крај на другиот, носејќи им студена вода на жедните бригадирци.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Тој трчаше по неа со плачење.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тој трча по неа, како дете. Не гледајќи наоколу, може да падне во амбис.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ја подоткри јакната: „Гледај...“ ми рече, „гледај што најдов пред нашата зграда“.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Погледнав и видов: кутре - црно кутре. Сосем црно кутре. „Зошто го донесе кај мене? Пак ли да си навлечам некаква беља на глава!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Наивен - вели татко ми - го праќаат да купува чоколади, а тој трча и купува, и јаде, и молчи.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ја сонуваше како таа пак го чека во полето облечена во истиот оној бел фустан што блескоти на сонцето и му мафта со раката, го вика; тој трча кон неа, прескокнува ендеци, меѓи, грмушки, се пробива низ високите жита, но никако да стаса до неа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Другата ноќ пак, виде отец Ангелариј оти отец Лаврентиј трча по падините на Македонија; табаните му се камен, но тој трча и паѓа; виде оти носи абер, оти нема да стигне до Бело Езеро, нема да втаса да каже што видел во идни времиња и што станува со исчезнатото сочинение.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Го гали отец Ангелариј тажно празниот кревет и плаче; потем излегува на конак и погледнува кон Галичица; сонцето сепак свети, а по тажните падини на испуканата, сушна земја надоаѓаат многу, многу скакулци.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Зора е веќе: гледа отец Ангелариј дека гаснат убавите очи на отец Лаврентиј, загледани в небо, пред летен дожд, и во тој момент, во одајата со тресок влетува празен креветот на отец Лаврентиј, паѓа на местото од каде одлета пред три месеци и знае отец Ангелариј дека отец Лаврентиј веќе нема да се врати.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)