тој (зам.) - нѐ (зам.)

Загрижен, тој нѐ замолува да си одиме. 6.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Човечкост.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Стар декор кој не се користи како старудија, туку со барање да се оживее, но не како порано, туку, кутриот, на нов начин.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Значи, вели Цветан Велјаноски, на Мустафа ефенди не му е доста што тој нѐ одбира, туку нѐ потклава и пред валијата и пред владиката, за и тиа да можат да дрпнат некоја пара од нас.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Како предизвик или имагинарна наука, единствено некоја патафизика на симулакрумот може да нѐ извлече од стратегијата на симулација на системот и да нѐ изведе од смртниот ќорсокак во кој тој нѐ затвара.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Прислужникот не веруваше во нашата приказна: тој нѐ испрати до големиот влез на гимназијата и, гледајќи нѐ со поглед полн сомневање, ја заклучи зад нас влезната врата со огромниот клуч.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тој нѐ заплаши со тупаница и испрекинато дофрли: - Иш, скитачи...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Тој нѐ забележа оддалеку и поита да ни ја отвори вратата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Одев јас а камењата тежат, тој нѐ тепа каде ќе му текне.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој нѐ испрати до прагот од куќата. Заминавме со Мајка, со колона коли кон границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И тоа нѐ прави неизмерно радосни. Мислиш од тебе изгрева сонцето и скока од радост дека влегло во нивите наши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Уметноста што е навредувачка, конфронтирачка и брутална, се појави во ерата на бунтот против студенилото на формалистите, и во таквата атмосфера Риверс се вклопува совршено, ако не и пророчки.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговите експериментални техники и присвојувањето на ортодоксните медии сега се општи места, и никој не се буни премногу ако уметничкото дело е сирово или измешано, сѐ додека уметнковата мотивација е силна и неговата сериозност не се доведува во прашање. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 234
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не поретко тој нѐ импресионира со својата техничка виртуозност и го привлекува нашето интересирање со своите иновативни експерименти што ја возбудуваат публиката, навредувајќи нѐ со својата безгрижна незаинтересираност за светоста на уметноста и за митската фигура на уметникот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во светлина на обновената уметничка фигурација, се чини дека тој, како добар домаќин на своите современици, го подготви патот за враќање во живот на обидите за синтетизирање и помирување на фигуративната ликовност и експресивната употреба на медиумот - навистина, голем број од Риверсовите платна од 1950-тите и 1960-тите, во контекст на современите слики делуваат фантастично свежо и витално.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)