чиј (зам.) - светол (прид.)

Убава фасада зад чии светли мрамори лежи кошмар, пустош и празно.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Убава фасада зад чии светли мрамори лежи кошмар, пустош и празно.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во кое го минувавме незаборавеното лето, чија светла предаденост нѐ крепи во часовите на осама.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)