што (зам.) - вика (гл.)

А не знам што викам и по кого викам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Како тој што викал некогаш некаде.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И тоа што, како чистокрвен бел ангорски мачор, слухот не му беше совршен, така што понекогаш, кога ќе го викнеа, во зависност од ветрот, наместо да гледа во оној што вика, ја вртеше главата настрана, конечно неговиот изострен осет за мирис му помагаше за местоположбата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)