што (зам.) - прави (гл.)

После, ко се примири, поп Цветан побарал да го однесат умрениот на селските гробишта и таму да го закопаат, но му се спротивстави Михаил Акиноски.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тогаш се разлути поп Цветан и му се развика на Јандрета, и им се развика на комитите, на војводите и на сите жители на Потковицата дека тоа што го прават со попот српски не било ни човечко ни божје, и дека тоа го правеле ѕверови а не луѓе, сеедно кој бил попот српски и што правел.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Значи, јазикот е главно физиолошко – психолошка способност на човекот и како таква зависи од сѐ што прави да се менува човекот, т.е. со развивање на еден човек и еден народ се развива и неговиот јазик, со нивното опаѓање – опаѓа и нивниот јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Навистина, си изгледам буденброковски во сивото, сомотско куќно палто на татко ми, готов да го отпочнам разоткривањето на возбудливите моменти од семејната хроника, поткрепени со пожолтените фотографии, преполнети полици на библиотеката, заладеното вино во посребрените чаши: Убиството на прадедото Хаџи-Васков, прикажано во вечерашнава верзија со посебен нагласок на величествениот предсмртен гест кон атентаторот, - „Нека ти е простум, синко, ни самиот не знаеш што правиш“, ја тера Ева III, да ме стисне за рацете, а штом минувам на единствената љубовна приказна за Ѓорѓи, непокорниот син на Прокопија и српската учителка, мојата ноќна посетителка, сѐ уште цврсто држејќи ме за рацете, клекнува пред фотелјата и оддолу, ги впива секој збор во ширум отворените очи.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Мислеше на ловот, сега сосема поинаку, за миг губејќи ја од своите мисли сета таинственост, што ја имаше до вчера во односот кон него, а нешто што се изроди во сиот тој поминат ден во него, низ онаа проклета притивнатост во сѐ, што правеше со своите раце, и што мислеше со своите мисли, нешто како негов внатрешен отпор кон таа помиреност во неговите движења, го распалуваше во оваа квечерина и го правеше наострен и здивен за уште еден обид.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И сѐ што правеше тој тука излегуваше дека го прави, благодарејќи им ним и на нивното проклето зборување.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
- Што правиш, Велико, вели Јоше Свирачот. - Кусур, велам, пиев вода.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас не знам што прави ноќе, ама сега видов дека само кога јаде, не држи цигара в уста.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што правиш, вели Дуко Вендија, и седнува на една пењушка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Си велам: ај, да слезам, да видам што прават, да не се заплеткале нешто на јаслите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама не очајувајте, ако непорочно го носите бога вели попот, ако го славите Исуса, ако го спомнувате во сѐ што правите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Напати само Уља ќе дојде да види што правам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И тогаш нешто беше се изразила за мене, Ама ако: испревртано време, лошо, болежливо, и не знаеш што правиш. 150
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некогаш ќе ме види и Уља, ама се плаши да ме праша што правам во глуво време, надвор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Јас џвакам една сламка со забите, ја вртам и гледам што прави Витомир.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што правиш, сестрице, ми вели Уља и влегува во гумното.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што правиш, мори несреќо, викам, и ја фаќам за рамена, ја сметнувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
За вистина еднаш како да ми се пресенија некои луѓе кај патот, ама од кај знаеш кои се и што прават. 23
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Што правам, јас велам, да не правиш ти.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сѐ што правеа тие беше да ја одржуваат во него вербата, или надежта, дека и други покрај него се непријатели на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ние се разликуваме од сите олигархии од минатото по тоа што знаеме што правиме.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сѐ што правеше Дукле за да ослаби, не помагаше; Кала како да се гордееше што беше толку дебела, што беше реткост, исклучок во селото; при исфрлувања на секое кило од себе, се плашеше да не тргне надолу, па да не знае што да ѝ направи на кожата.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Проучувајќи ги луѓето, го констатира следното: оние луѓе што прават долги чекори - се сигурни во себе, цврсти, решителни, енергични; таа сигурност им дава полетност, ги тера бргу да одат, да го грабат патот, да го освојат просторот, да стасаат што побргу до целта каде што тргнале;
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Преданијата велат дека вулканот потекнува од змеј. Во старо време имало некој змеј што правел големи пакости на селото, на луѓето; им го јадел бериќетот и им ги земал најубавите девојки за жени.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Колибата Сукаловска беше од оние, „сталните", во кои се мисли повеќе години да се живее. Не како на Кањата, Карабоја или некој друг, што правеа меќани за една зима на едно нивчуле, па кога ќе го подгнои, кревај желниците и сламата на друго!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Што правите? - Убајна, - рече Методија. - Сполај ти.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Се кикотеа држејќи се за стомаци, а дедо Ангеле, како ништо да не било, се сврте кон комитите: - Како сте, што правите? – ги поздрави тој нив сосем сериозно и како што личи на луѓе и пријатели.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Страшниот човек ги допреплаши децата со тоа што, кога тие се свртија кон него, се принамршти и им свика: - Што правите тука, бре ќерата!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Па уште и кога ќе ти се погоди некој со намус како Лумана, што правиш!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
— Што правиш овдека, го прашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Немој, море, што правиш?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Што правиш, прашува Оливера.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не го пуштам. Да не знам што правам...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тие не се срамат, вели Ристо Коларов, тие што прават срам не се срамат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Без татко ми Добре, најдобриот човек на светот, понекогаш не знам што правам.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Тој ги гледаше едно време, клатејќи глава, а после ги запраша со строг глас: – Што правите бре тука!
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
ДИМИТРИЈА: Што правиш ти? Пак ѕвериш во празно. Работи нешто. МАРИЈА: Што да работам?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
СТЕВО: Што правиш? СИМОН: Квачам јајца.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
И од страв да не се заебе пак, сѐ што прави после е без срце, без хи-фи, и само со цел да го замачка она што прво го направил.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОРИС: Еве излегов од затвор. Што да правам сега? МАТЕЈ: Што правеше пред да отидеш?
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Ме викаше вештерка. Веројатно често го плашеше тоа што ми беше јасно што прави.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)