што (зам.) - навечер (прил.)

Го мразев и небото што навечер се огледува во вирчето.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Секоја година по едно скалило качувај се нагоре, ми вели, мрдни го газето, ми вели, и ме држи со испуканите дланки што навечер ги мачкаше со сало и со коломас за да му смекнат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)