ја (зам.) - бакне (гл.)

Толе ја зеде пушката и ја бакна.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Свеченоста се заврши со заедничкиот ручок.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Очите ѝ се наполнија со солзи - ја заврте главата кон прозорецот... Ѝ пристапив, плашливо ја прегрнав и нежно ја бакнав по косата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бојан ја фати Кротка за главата, нежно ја гушна, ја бакна в чело, меѓу очите, па и го одврза јаженцето од вратот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ја бакна в чело и виде скаменет Божјиот знак одново како исчезна во небесата.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Јас со Рози одев со години, но не можев да помислам да ја бакнам.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
„Си имав една невеста, кој ја виде, ја бакна; и јас ја видов, и јас ја бакнав?” „Стомна со вода!“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
- А сега, младоженецот нека ја бакне невестата!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
ИЛИЈА: (зема збогум со Антица и сака да ја бакне, кон баба Анча).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Христина се насмевна и пружи рака, Петар го подигна шеширот во знак на поздрав и ѝ ја бакна раката.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Конзулот Грекусис се насмевна, поклони ја бакна раката на секоја од девојките и интензивно ја погледна Томето.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Добар ден, Томаица“ рече Петар, и ја зема раката и ја бакна нежно. „Добар ден, Петар“.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Уживајќи во нежната вечер, Петар деликатно и многу внимателно се приближи и ја бакна Томаица во усните. Долго и страстно.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Тој само нежно со раката го допре врвот на нејзиното лице вртејќи го кон себе и ја бакна.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Наеднаш скокна, го гушна татка си многу силно, ја бакна силно мајка си, се качи во собата и по десетина минути излета во дворот.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Се поздравија, Петар се поклони, го подигна шеширот и повторно ѝ ја бакна раката.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Томе стоеше како стаписана и збунето како од немајкаде бавно и малку несмасно ја пружи раката која Петар со огромна нежност и галантност ја зема во рака и ја бакна.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Томето скокна од столицата, го гушна татка си, ја бакна мајка си и со Тина излетаа надвор како фурии.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Ја бакна и прегрна сопругата означувајќи го врвот на своето убаво расположение.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Според нејзиното сеќавање тоа се случуваше за прв пат откако се врати од Голи Оток.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не се обиде да ја бакне, ниту пак разговараа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се наведе, ја бакна старски по сред чело.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го погледна попот калуѓерот, се прекрсти пред иконата и ја бакна, a no него истото го направија и селаните. – Каде вака сабајлево, оче дуовниче? – го праша поп Пејо калуѓерот и го погледна некако со извесна недоверба. – Од Трескавец, света Богородица, да ни е на помош – одговори калуѓерот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Го погледна внимателно новиот каталог на Ла Ринашенте, со додатокот за пролетната мода на 1949 година и ни рече: – Идат, сигурно идат подобри денови на Балканот... Ја гушна и ја бакна Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Клекнав пред него, му ја бакнав раката и побарав прошка!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Прво тетка Перса се прекрсти и ја бакна Богородица, ја натера Пеличка да се прекрсти и кревајќи ја, да ја бакне во златното лице, дури потоа Пелагија застана пред Богородица и долго стоеше со подзамижани очи, со жесток прекор во срцето, мигум се сврте тркалото на нејзиниот живот од она попладне на нивното сретсело сѐ до разораната нива во бескрајната Војводина и сега ѝ се чини дека сѐ уште лежи со раширени нозе, и тоа трае, трае, Перса ја кренала Пелагичка и ја притиска силно на своите гради и чека кога Пелагија ќе се сврти и јурејќи ќе излета од црквата.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И тој ќе ја бакнеше највистински, оти куклава од ден на ден станува се поубава, помила, поблиска до неговиот живот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Нина се втурна и ја бакна: „Супер, Теми! Полн погодок! СУПЕР!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Потоа тој отиде до нејзината со нозете и страсно ја бакна.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Застанав над неа, ѝ намигнав, а таа одвај најде сила да се насмевне... Ја бакнав в чело...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Наводно го одбивала и на крај кратко му дозволила да ја бакне.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Тој се наведна, со двете раце ѝ ја фати главата на Билјана и нежно, од длабината на срцето, ја бакна в чело.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)