ја (зам.) - замати (гл.)

И кој пат ќе поминам по тие места, туку ќе ми се втурне нешто наеднаш оттаму, ќе ме потплаши, што се вели, ќе ми ја замати душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Жената стана и ја замати сончевата светлина што ни паѓаше на масата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)