ја (зам.) - занесува (гл.)

Ѝ заблескаа, како бисери во паметта, и сите денови и ноќи поминати заедно со Крстан и тоа ја занесуваше како сон по голем умор.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кај што не треба ми ја занесува раката.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)