ја (зам.) - затресува (гл.)

Надвор има снег до стреите, велам, и ја фаќам за главата, ја затресувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ако не нè префрлате во Албанија што ќе биде со нас? (Ќе видиме; мораме да ве спасуваме...) Како? (Има наредба: кој може, кој е поздрав, треба да тргне пеш преку Косово...) Се оди прекутрупа, низ нивје, низ кални патишта, непријателот опсипува со гранати; една од нив паѓа близу, ја затресува земјата, ја откорнува и го покрива Трајана.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)