ја (зам.) - збуни (гл.)

„Каде е дома?,“ доктор Гете сакаше да ја збуни со прашање. „Дома е дома.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Навистина убав, обмислен ред на постапки; сѐ се чини толку природно; мислам дека неа воопшто не би ја збунил заклучокот дека сите овие постапки всушност укажуваат дека таа е домаќинка која отворено ја прикажува својата наклонетост кон уредноста: Ништо не смее да пречи, да недостасува но дури ни да стрчи.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
„Овде е дома,“ ѝ велеше доктор Гете. „Не,“ велеше Криста. „Дома е онаму каде што е мојата ќеркичка.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)