ја (зам.) - изневери (гл.)

Потоа ја сретнав ВЕРА се заљубив веднаш во неа но знаев и да ја изневерам а таа знаеше да прости
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Дедо Петре го праша: - Како, како, внуче Дончо? Како врви учењето?
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ако ја изневериме, камата да ни се зарие во нашето срце, револверот нека го пробие нашето машко чело! Смрт или слобода!“
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
После, сите, од Македонците се готови да направат отстапки од своја страна за обединувањето во едно национално цело, но ни еден од следбениците на трите национални пропаганди нема да ја изневери својата пропаганда за да капитулира пред друга.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Потсвесно барав трнливи причини за да ја изневерам среќата, која или не ја заслужував или знаев дека не можам да ја достигнам (а и сенсот за тоа што навистина е среќа полека го снемуваше при помислата на индигнацијата кај луѓето, утилитарноста, хегемонизмот, ужасот и теророт во светов во кои сите ние преживуваме и меѓу себе се јадеме).
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Животот ги шамари од сите страни, ја изневеруваат среќата и за сопствените грешки ги криват другите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
- Не ја изневеривме совеста. По некаков случај ние останавме.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Даваше отпор, и потклекна. Ми веруваше. А јас ја изневерив.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Вака барем ќе верувам дека таа едноставно умре!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Мајка Евгенија нѐ молеше да не кажуваме. Не ја изневеривме. Не кажавме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)