ја (зам.) - испитува (гл.)

Се поздрави со г. Черингтон и се спушти сам по скалите, за да не дозволи стариот човек да го види како ја испитува улицата пред да излезе низ вратата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се наведна, не сакаше да ја испитува темнината под нејзините очи.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Долго ја гледаше карпата. По неколкупати ја испитуваше со погледот, се допираше до неа, ги опираше рацете на неа, како да сакаше да ја навали.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Не знаев што да мислам. Се шегува ли момчево или ја испитува мојата храброст во која ни сам не верував?
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Како некоја невидлива сила да им ја испитувала истрајноста, да ги награди со спокојство и негрижи до суден ден доколку дојдат до целта.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Од тој простуден ден до крајот на двете третини на патот, близу до Благовештение и на неколку недели пред Курбан Бајрам, искушенијата непрекинато стеснувале околу нив обрачи, и меѓусебно понекогаш да се апат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мојот пријател од детство седеше крај мене и замислено ја испитуваше својата нежна дланка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ја гледаше, ја гледаше низ раширените прсти, и можеби токму затоа што така долго и внимателно ја гледаше и ја испитуваше, таа му помогна да открие многу работи.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Зарем ја испитуваше мојата заинтересираност за возбудлива авантура и тоа во овој ист ходник од каде сега доаѓаат многузначни пораки.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)