ја (зам.) - крие (гл.)

- Не, имам само шеснеаесет години, не сум женет. - Вие мали се жените ајде кажувај, немој да ја криеш невестата! - ха,ха...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Не ја криев својата не само восхит, туку и зависта, над тоа убаво нешто.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тие го изразуваа и нашето одбивање да си врвиме кротко, да отстрадаме тргајќи си го страдањето надвор од видокругот на јавноста, да си ја криеме сексуалноста, врските да си ги ставиме в плакар, а на угнетувачите да им гледаме низ прсти.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Белката е небото што во себе ја крие земјата, која се стреми со сите свои негативности удолу.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Раздвижен круг од вода, бран кој успешно ја криеше својата тајност, претворајќи се во тврда, или гасовита форма, преоѓајќи лесно и брзо од еден во друг вид, пред да може човечкото око да ја регистрира таа промена, која, пак, во зависност од притисокот и температурата на воздухот се трансформираше во дел од секундата.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Можеби и поради тоа тој некако му беше слабост на дедо кој што имаше поинаков однос со него и не ја криеше неговата наклоност кон Тома.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Отишол и во Врховниот комитет, каде што Сарафов го прифатил неговото сфаќање за опасноста што ја криело револуционерното движење на Македонија за интересите на великобугарската кауза во Македонија и му ветил дека Комитетот ќе направи сѐ за да се постигне „согласност" со Револуционерната организација.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Кога прв пат ја видов, помислив дека таа во самовилските коси, долги и необично црни, ја крие ноќта, а во ноќта сатаната.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тегобата од таквата помисла ја криев во себе и со себе ја носев.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Неволно заклучувам дека тие имаат некаква тајна непозната за смртните што тие внимателно ја кријат од секој смртник.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Не може исто, да се претпостави дека тие се преплашија од пријава во полиција; зашто, што може полицијата овде да стори?
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Својата болест вешто ја криеше сѐ до породувањето во Вршац.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Плаштот на ноќта ја криеше магијата на одговорите. Онаа за покосените љубови беше лажна слика што други ја создаваа за него.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Една од големите тајни која ја криеше како змијата нозете.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И пак се сеќавам на зборовите од мајка: ״Кога ќе се роди женско и стреите плачат“ . Ја наведнувам главата, ја кријам во рамената, во шамијата, ама не се крие.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се обидов да бидам духовит и знаев дека сум смешен и несмасен: - Не можам својата љубов да ја кријам. Моето срце е човечко само кога е голо.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сосетките не ја криеја зависта и љубомората кон неа. Кон сите нив.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Селаните се размрдаа лево и десно и сите погледнаа во Доста Рожденката, која веќе ја криеше главата од погледите да не ѝ се насмеат уште тука, в очи, во првиот судбоносен момент.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Црното млеко на ноќта Ми ја криеше раката Дигната високо, Превисоко, До патецот над челото на Мајка, На разделот на косите нејни Што сега ги плетам Сам во самица Самувајќи.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
XV Мајка си ја криеше својата љубов, својата голема љубов, најсилно почувствувана токму во тоа дамнешно патување во Италија, заедно со Татко.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Нè обзеде силна, нескротлива тага која на сите начини ја криевме од Мајка.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таа имаше две верзии за својот престој во Албанија: една верзија која ја знаевме сите, до поединости, и една друга верзија, само нејзина, којашто ја криеше во длабочината на својата тишина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беше сигурен: во врелината на своите дланки таа ја криеше модрицата под своето око, жигот на пониженоста.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Надвор дуваше ветер. Слабата светлина од борината ставена во еден тас над огништето, одвај успеваше да ја осветли одајата некаде до половината, така што снаата ја криеше мракот.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Да ја криеш секоја горчлива солза, да осетиш како е да губиш сѐ, а не можеш да побегнеш, зошто ледениот здив на животот душата ти ја претвора во стерна, а пламенот од светиот оган телото ти го претвора во пепел.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но еден ден сосема обичен, скоро совршен ќе се разбудам со нов сон, со нова мисла и ќе дозволам засекогаш да исчезне сенката на мојот најголем страв.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Ми ја крие човекот да не се свртам нешто назад. Да не гледам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја крие главата од мене.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тој фатил в раце едно парче коса, ја врти меѓу прстите и вели: барем не ќе морам под капа да ја кријам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ни влегува меѓу нозе, и тоа ја крие главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ја кријам главата ко желка под корупка и си липам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Натпревар на спанковците На париските часовници веќе е седум но Жан Жак не сака да стане, да се обува, да се мие. Жан Жак во ова утро главата под јорган ја крие.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Тие, иако веќе многу посурови од младината, чиниш ја криеја стежнатата глава од гајлиња, завиткувајќи ја во украсени мухамедански саруци.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)