ја (зам.) - мавта (гл.)

Ја наполнила пеглата со жарје и ја мавта во воздухот, ја разгорува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И кога невестата, по обичајот, тргна со стомните на чешмата на средсело да наполни вода, жена му на Китан фучеше со кошулата одејќи пред невестата, ја мавташе по сокаците за да ја видат сите селани и викаше: - Гледате ли... Гледате ли... Како јагне да е заклано...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)