ја (зам.) - пара (гл.)

Отровна печурка да ја пара неа! Отровна печурка да го пара небото!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Дури Доста го сопаша појасот, го одврза гушалчето, ги разлабави врвците на чорапите и на калците, борината догоре и едвај бледи зраци ја параа црната темница во земникот на Сукалови.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Гласот на Дине никогаш немал толку оган во себе, пак предупредува Ако не разбирате од лаф тогаш оваа штица подобро зборува! и се чуја удирања што ја параа ноќта.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Па се чудеше зошто Бошко се насолзува, па и самата проронуваше по некоја солза, зашто дечињата што ги везеше нејзе најмногу ѝ ја параа душата.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Морам да прекинам. Пискливиот глас на водникот ја пара утринската тишина. Одиме во напад...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Но кога почна „попчето" да зборува, уште првите зборови почнаа да ѝ ја параат душата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)