ја (зам.) - поткрене (гл.)

Да, јас одново треба да барам лост, лост во себе, со кој ќе ја поткренам земјата и себеси самиот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сега требаше одново да го земам лостот и да се обидам да ја поткренам земјата но, вртејќи се кружно во собата, сфатив дека најпрвин треба да го поткренам својот дух.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не, не сакав да ја поткренам главата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Дури ниту мама не сакав да ја погледнам, кога ме замоли пред директорот и пред моите наставници да бидам пристоен.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Понесливата тежина на градата ќе ја натераше да си ја поткрене дојката, подобро да ѝ ја почувствува тврдата тежина што ја потсетуваше на размесено надојдено тесто, толку многу си ја чувствуваше дојката што по сеќавање, во носот ќе ѝ замирисаше на топол леб.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И потем сосема кротко пристапи кон разбојот, јас ја фатив за половината, ја поткренав и таа веќе следниот момент се фати за вратилото.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Се намести милиционерот пред бикот, ги рашири нозете, ја поткрена пушката и, без многу размислување за да не должи со стравувањето, пукна во главата на бикот, токму во ѕвездата меѓу очите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Стопанот ја поткрена главата, со влажните очи погледна во милиционерот и пак ја сведна главата вуземи и не го симна катинарот од устата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во тој миг Зигмунд застана, ја поткрена раката за да одмавне со неа пред своето лице како да брка мушички, како секогаш кога мислеше дека она што му е кажано не заслужува одговор од него.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ја крена раката но не одмавна – раката се запре пред лицето, не од некоја помисла за смислата и бесмислата, туку затоа што се загледа во својот рачен часовник.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Бандо растрчуваше низ куќата и викаше по тапанџиите: „Удретее, нека чујат сите, нека чуе Профим, сето село: тој што купил камила, и вратата ќе си ја поткрене“.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Сите земни лиоти како да идат по нас: и гуштери и змии, убаво видов една змија како ја поткрена главата пред нас.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој само ќе ја поткрене главата, сета со крв и со модрици, и ќе ги овргали очите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Им се сторило дека онде кај што нема умирања ни животот нема целосно значење - дури и од пепелта на шумските огнови никнуваат сипаничави печурки- смрчки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Онисифор Проказник не отстапил. Само малку ја поткренал циганската дурија од која не се одвоил ни преку ноќ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Старецот молкнал. Според негова сметка средноќта веќе се наближувала кога, со оние што биле будни, слушнал дека роговите на ненадејно исплашениот добиток со тап звук се удираат во мракот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не знаел што се случува - се тргнал ли видовникот од вкочанетоста или само ветар му ја поткренал гуњата со која бил припокриен.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Мал си, Онисифоре. Си раснел, не си дораснал да ми бидеш господ.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред тоа минувале еден по друг крај старчето спружено на веленце врз сено на разнишан колесник со две тркала, сите со поглед кон ситното лице до очи завиткано во шамија под која, кога ќе ја поткренел ветар, се појавувала врз расечената жила на челото мала темна месечина со капка крв без вистинска боја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Некој засипнато го викаше. Старецот ги отвори очите и ја поткрена малку главата.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Понекогаш ќе ја поткренеше главата фрлајќи го погледот на онаа страна каде завршуваше улицата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Некој засипнато го викаше. Старецот ги отвори очите и ја поткрена малку главата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И потаму спрегнати со колата, Пишпирик и Барбут –бег продолжуваа да се веселат: Што ќе биде секој ден нека слушне: Мортенија среќна ќе не гушне: Ќе ни рече: во преграб ве земам, Ваков рудар јас до денес немав.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Ја поткренав малку главата и видов од колата едноличност – невисоки ридишта во далечина што личеа на џиновски желки, жолти и голи, без сенки под себе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Зетот Богдан ја поткренал ногата повисоко од невестата, со цврст отсек, му се гледаат белите волнени чораби под ногавиците на бечвите порабени со гајтан; при замавот, дуплите ракави на џамаданот му се поткренале нагоре како крилја од птица; под фесот зафрлен кон тилот му стрчи парче коса како празови лисја влажна од пот; погледот му е свртен кон невестата која ја следи во играта.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Му ја поткрена наведнатата глава и му се заѕури во големите крвави очи – Кажувај, бре сине на ѓаволот? Сега пак те поткупија?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Вангел Русјаков, без да ја поткрене главата проломотува Браво за Дине, ем две жени, ем куп деца, ем сам под капата на Господ! се подзавртува и својата ситна женичка како да ја напикува во својата пазува.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
9.5 Лута змија Во книгата се таи. Ќе ја поткрене ли како камен? Ќе ја надитри ли со студот свој?
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
- Клекна над него и земајќи ја свеќата од калуѓерите, му ја поткрена главата, го погледна во очите, во устата; Наќо направи напор да му рече нешто, закркори со грлото, и му стече крв од устата.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Сега во телефонската говорница, ја фати през половина, ѝ ја поткрена блузата над папокот и веќе на голо ја имаше меѓу дланките.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Дури и ведна со главата до под гранката како да ќе ѝ подаде рака да ја поткрене.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Си ја замислував дури и изненаденоста на нејзиното лице кога ќе ги забележи моите пораки.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Па сепак, од потребата за конкретна акција ме одвраќаше помислата дека веќе во идниот момент Катерина ќе ја поткрене главата од перницата (се разбира под претпоставка дека го избрала креветот како место за починка) и ќе ги здогледа книвчињата чијшто број постојано се зголемуваше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дедо Бошко вчудоневиден ја поткрена главата и заискри со очите, но така да не забележи арамијата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Врескајќи, таа истрча за да земе столица и ја поткрена за да може да се поткачи до мемливиот мрак.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Но, тој очигледно немаше таква намера.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Или не сакате било какви животни? - рече и ја поткрена едната цртка од веѓа во негодување.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа тој ја грабна Ане со двете раце за лактите, ја поткрена малку, па пак ја фрли на земја.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Како што ќе ја поткрене главата да проговори и ќе ја снема.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Михајло, викам, а човекот ни да мрдне, да ја поткрене главата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)