ја (зам.) - праќа (гл.)

Даме го фати Гоцета за рака, влегоа во одајата, клучот скрцна и тие се заклучија... - Тоа е поштата! - тивко шепна Даме.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Токму по негова препорака, тие изготвуваат писмена Опомена пред тужба и ја праќаат по пошта до подоцна тужениот работодавач.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
- И што порача? - праша Даме. Ти ја праќа оваа книга, - почна да објаснува служителот, - и рече: да ја прочиташ и да му пратиш друга книга, за читање.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Секоја квечерина ја праќам на спротивната страна за да ми го продолжи родот. Зашто јас сум осуден на умирање.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ја праќаме ли со другарчиња на летување? Не.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- А, да... „скромните чувства кон вас, ви ја праќаме следнава помош: 9 глави голем добиток; 156 глави ситен добиток; 136 оки и 500 грама волна; 134 оки и 100 грама сирење; 8 парчиња злато; 25 оки и 100 грама маст; 54 оки и 150 грама сало; 218 оки и 300 грама жито; 936 оки и 100 грама граф; 147 рала чорапи; 32 торби; 20 метри шајак; 310 јајца; 46 кокошки; 22 кошули: 3 фустани...“
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Првите неколку вечери ја праќаше ќерка си да ги кани, а кога тие посети станаа обичај, тој само ќе стропаше со бастунот во штиците од таванот, а нивното сопче беше над самата визба и тоа им стана знак за слегување.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)