ја (зам.) - распалува (гл.)

Не сакав да ја распалувам повреденоста кај него, но тој во тие моменти не беше во состојба да разликува нијанси.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кејтеновата тајна секој ден сѐ повеќе ја распалуваше љубопитноста на мојата млада и неопитна душа, што можело толку многу да го излуди?
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Плачот на хармониката со многу копчиња од седеф ги растажуваше и им ја распалуваше крвта.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)