ја (зам.) - спружува (гл.)

(Ја спружува раката, но се тргнува преплашена назад.) Не! Ако е рано?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
И така: згоре-удолу, Џемо полјакот го враќа дома. Ја спружува пушката во скутот и бара зелник со кисело млеко, бара што има и што нема. Сѐ што му сака газот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Соколе брзо ја спружува раката в џамлак, ја граба сликата, ја пика в пазува и просто бега.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)