ја (зам.) - тресне (гл.)

Но, јас бев млад во тоа време и сакав да му ја треснам една, само што...“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Му ја треснала вратата и излегла заканувајќи му се со бастунот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И пак се расприкажав, а времето беше стигнато за џелат и судија; дојдоа тие, ја треснаа вратата на одајата и во следниот миг застанаа како од ровја трештени: пред нивните нозе, пред моето легло, стоеше составено скршеното огледало, со скаменетата последна слика во него, со ликата на прекрасната, преубавата ќерка на царот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Премногу е жестоко тоа. Немаше сили дури да си ја тресне главата во ѕидот...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Навистина треба да сожалуваш што не си ја треснал главата.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Потоа сѐ се стивна. Останав сам помеѓу два реда куќи, од кои не се слушаше никаков глас.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Влезе во неголемата куќа со ѕидови од камен и ја тресна вратата зад себе. Удри резе.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Беше сигурен во тоа и само таа сигурност го задржа да не ја земе за цевката, таа своја долга пушка, и да не ја тресне од стеблото до себе така, за да ја раздроби на сите нејзини ситни делчиња, од кои беше составена.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Сега со метлата ја собра и она половинка од недопушената цигара, се посмеа кога си спомна како ја тресна ноќеска Претседателот таа половинка цигара, пред да стане да пука, или додека стануваше.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Александар ја тресна вратата и влезе во својата соба.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
И прославата на науките пред еден месец кога се довлечкаа со последната моторна кола, собирајќи многумина патем, а секој од нив беше среќен зашто имаше можност да ја тресне колата со голем метален чекан.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Навалија во мансардата. Таа ја тресна вратата, ја заклучи, потоа го извлече клучот и го фрли во нередот, во едниот од аглите.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)