ја (зам.) - употребува (гл.)

На пример Хјум им се восхитуваше на стоиците, несомнено, бидејќи се согласуваше со нивниот атомизам, материјализам и морална филозофија.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Оттаму и неговата изрека „Sapere aude! Имај смелост да дознаеш!
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Биди храбар да ја употребуваш сопствената интелигенција!“
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сиромашката бугарска влада се најде во небрано лозје во македонското прашање: Македонците ја изиграа и ја употребуваа како средство за своите цели, а европејците ја обвинуваа за итрини од коишто таа сиромашката беше далеку.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тоа нашло одраз и во фонетиката и во морфологијата на јазикот во сп. „Вардар”, па затоа е дополнета и азбуката со уште една буква /a /, што ја употребува на местото на старата тврда носовка /?/, со факултативен изговор, според рефлексот во разните наши народни говори.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
135. Иако Мисирков и во текстот не ја употребува оваа антиципација на мекоста, овде веројатно се работи за печатна грешка, па наместо туѓа треба да стои тујѓа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тој човек може да ја употребува туѓата азбука и за гласови од неговиот јазик или да ги изложи своите мисли со помошта на туѓа азбука.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Пушката е основно оружје на пешадијата, меѓутоа, ја употребуваат и други родови војска.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Е, мои мили, вие треба да научите и тоа задолжително ќе го научите, како да ја употребувате пушката, што речено со други зборови, како да стрелате и како да убивате...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ми помогна да ја суредам собата која беше претворена во магацин, зошто долго време никој не ја употребуваше. Конечно заличе на пристојна соба.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Гледајќи што не е „разговорот“ можеме барем да добиеме некои идеи за тоа што значи зборот и како да го употребиме.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Од дефиницијата од речникот можеме да видиме зошто некои луѓе кои ја употребуваат метафората „разговор“ тврдат дека не се експерти - што се надевам е лажно тврдење.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Целта на авторот е да се укаже на „проблематичноста на потрагата по определбата на ‘идеологијата воопшто’ “; на различните значења и употреби на поимот „идеологија“ и неговата преголема едноставност; да се претстави „многустраноста и комплексноста на односот на субјективитетот спрема идеологијата и неопределивоста на идеолошката акција на субјективитетот; односно, да се истражи (проблематизира) валидноста на повикувањето на идеологијата во објаснувањето на акциите на поединецот“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Од друга страна, оваа книга, како едно философско испитување кое поаѓа од максимата дека „Задачата на философијата е да се занимава со она што е дел од животот на оној што ја употребува“, не може да се апстрахира од ‘формата на животот’ на авторот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Од малото сопче на источната страна од куќата, бидејќи стаклото од прозорецот беше се скршило и бидејќи таа соба не ја употребував ни јас сега, ниту ја употребувавме при поранешните доаѓања со Агна, слушав црцорење на ластовички.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Не заборави да ми додели и една пофалница: „Остаревме а ти не престана да ја употребуваш самокритиката како средство за смеа и разонода!“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дончето ги познава исклештените заби на Мурџо и затоа не ја употребува целата своја сила.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Си ги намачка лицето и косата со лимонската тоалетна вода која, обично, ја употребуваше за смирување и за освежување.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)