ја (зам.) - капа (имн.)

Димче се налути: „Ветре, врати ми ја капата!“ - помисли, но капата не му се врати.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Србин ги отвори очите, се подисправи поткревајќи ја капата на главата.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Димче се налути: „Ветре, врати ми ја капата!“ - помисли, но капата не му се врати.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Чичкото шофер се насмевна широко, ја симна шоферската капа од главата, се разлади малку по лицето, мавтајќи ја капата лево-десно и пак си ја качи.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)