јас (зам.) - има (гл.)

Неговата сенка, од време на време, проигруваше од осветлената лампа врз татковите книги. – Но јас имам читано – ја продолжи мислата татко ми – дека козите живееле со луѓето уште во време на таканаречените наколни живеалишта, најстарите човекови домови...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Дека семејството некогаш било имотно и дека по Војната се случило она што го споменуваше брат ми, се разбира, и јас имав слушнато, но никогаш не сум се соочил со потребата подлабоко да ги разјаснувам тие нешта, како што се соочив сега.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Но не е важно дали јас имам и ќе имам доволно вода (иако знам колку е тоа тешко по однос на твоето доаѓање овде), посилен од тоа во овој момент е поривот во мене да преземам нешто што ќе биде важно за Маказар и за овие луѓе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Јас имам“, вели, „персонал интерес. Ги имам сите документи. Не дозволувам да се продаде куќата од некоја мафија“.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Животот си продолжи исто онака стихијно и здодевно, но јас имав уште една баба.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Е, сега дојде време кога ние децата од три до 12 години бевме протерани и така го добивме името - деца бегалци од Егејскиот дел на Македонија. Јас имав 10 години, но се сеќавам на секој детаљ од тоа патешествие.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ама сестра ми и јас имавме се што ни треба.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Сакам да ти се заблагодарам од сѐ срце за таа жртва, пријателу”.  „Јас имам мотив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Но, тој нема дури ни таков мотив“.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И јас имам деца.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- „Со другарите се дозборев...“ ќе речам. „И јас имам право да се дозборувам.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Слушај, јас имам достигнато некаков коректен степен на вештина во сликарството, но за литературата не сум сигурен.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Јас имам само една метода, тоа е да земам едно нешто и да го делкам.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
БЕНВЕЈ: „Знаеш, јас имам намера да ѝ се вратам на обичната, старомодна хирургија. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 21
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Навалувајќи се наназад, со столот на две нозе, смеејќи се, Џонс рече: Моите конерви од пиво немаат пиво во себе.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таа стави чаша на глава, јас имав еден стар револвер.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
А зошто човекот не може да биде еден безобличен шлајм за сите цели?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тие веројатно би биле нешто како: изрекувајќи така и така јас имав намера да го кажам тоа И тоа.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Значи, ние никогаш не правиме пробив на обрачот од зборови кон кралството на врвните значења.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За да го пронајдеме концептот ние треба значи да се загледаме во интенциите, односно, во свеста на изрекувачот. (Свеста значи станува некој вид на присутност.) Но што би нашле, доколку ги испитавме интенциите на изрекувачот?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не говори за себе. Раскажува за другите. Дали сака да ги вклучи?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Мојот адвокат ми рече: Не зборувај ништо, тоа е несреќен случај.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Враќајќи се во првобитната положба, не смеејќи се, помирливо и без срам рече: И јас имав незгоди; изгледаше дека тоа би можело да биде чекор назад.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но, најголемиот дел на алузиите се однесува на „la bite“, што претставува француски збор во жаргонот за пенис: ... „а јас, јас имав свој пенис во спиралата“.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Немате слушнато за Иван? Додека не тргна в училиште го викав Ване.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- А јас имав намера да ве поканам обајцата, долу, во воденицата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И јас имав син. Замина една зимска вечер и веќе не се врати.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Јас имам изграден однос кон секоја изненада што ќе ни ја приреди телото.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
-Штом ќе ја насетам болката, или ќе се појави некој проблем во врска со здравјето, најнапред одам на лекар а потоа постапувам според неговите наоди и совети. Ништо друго.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Станува збор за правила што мора да ги почитуваме – очигледно ме исмева мојата поубава половинка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Добро, мој Иван не го избраа за народен херој.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Имам полски кревети - предложи Боге од Бањи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Си мислеше: - А сепак, јас имав право кога велев дека на Рибата ѝ е поубаво.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Појди, спаси ја сенката на Карамба-Барамба.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Кого и да сретнеше на пат ќе му речеше: - Добарден. Јас имам сенка.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Утредента седумте црнчиња со кадрави коси и бели заби и јас имавме нови чизми од крокодилска кожа.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Кога утрината се разбудив, главата ми беше тешка како оловно ѓуле; пиев цела ноќ со Земанек во студентскиот бар, каде пристапот на средношколци им беше забранет, но Земанек и јас имавме еден пријател (брат на контрабасистот од нашето несудено џез- трио).
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„И јас имам гениталии“, му реков, гледајќи љубопитно во она што се случуваше во кругот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но тоа го сторив за да ги повредам; бев сосема свесен дека тоа е исто како кога пишуваш театарска критика да го нападнеш артистот за некои пороци што тој ги има во приватниот живот, а сосема да ја оставиш на страна неговата ролја; но јас имав право на тоа, затоа што нивната ролја се стопуваше со нивниот личен живот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Еднаш Земанек ми рече дека не може да дојде на кино со мене, иако јас имав извадено карти, и сакав да го изненадам, оти токму се даваше Големиот Гетсби, филм според неговата омилена книга.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Геј-луѓето едноставно постојат. Некои луѓе се геј. Јас имам геј-идентитет. И тоа е тоа. (Имаш некој проблем со ова?) Е па, да знаете, имам проблем. Се разбира, немам проблем со фактот дека некои луѓе се геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како студент по француска литература многу се интересирав за француските октомвриски ден јас имав „блиска средба” со нив.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Јас во себе рачунав. Кога работев о пер во нивното семејство јас имав осумнаесет, а тој дванаесет години.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Јас имам две антени – една гледа на север, друга гледа на југ.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И јас имав можности сѐ помалку да се борам со секојдневно поголемата моја приврзаност кон Вера.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Но јас имав приближно 15 години кога го прочитав Голиот Ручек и тој ми ја распрсна главата насекаде по ѕидовите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И ја имам мојата мегаломанска фантазија на некое дете во Индијана, како го чита Неуроромансер и експлодира! ТЛ: Па, тоа се случува.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не грижи се. Веќе има 500 илјади копии тираж.. ВГ: Морав да се научам да не пишувам како Бароуз.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Татко ми, дедо ми, предедо ми, ако се викале поради недоразбирање Бугари, тоа уште не значи оти и јас треба да сум како нив во мрак за мојата народност; ако се викале тие Бугари, тоа не значи оти ние ќе треба да престанеме да им веруваме на Русите за атер на разни Стамболовци и Свирчовци, наместо заедно со нашата пролеана крв ние да си го бараме правото од каде што треба, да допуштиме да ни се бркаат во работите луѓе што и самите не знаат што бараат; ако се викале моите дедовци Бугари, уште не значи дека јас имам право да ги експлоатирам македонските интереси со издавање весници, кои наместо да ги бранат интересите на нашиот народ – ги бранат бугарските и интересите на бугарскиот кнез.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Туку, наместо да расправаме такви глупости, јас имам поумен предлог: предлагам да си останам на моево стражарско место, а ти да си отидеш кај Госпоѓа Христова.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Јас штурчо само си свирам и сите во оро ве збирам дајте ми да кажам здраво и јас имам еднаш за право. Не, не не....извикаа дечињата.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Јас имам само едно ИМЕ и само тоа го знам...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
„Ах, каква мрскост! Но сепак, јас се радувам; вие нема да ми верувате Клиневичу, нема да поверувате какво отсуство на живот и остроумност имаме овде!“
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас со Зифел-жидот над педесет илјади минатата година лажни пари протурив, па него и го поткажав; сите пари со себе Јулка Шарпентје де Лусињан во Бордо ми ги однесе.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Да, да; и јас имам намера да воведам овде нешто оригинално.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И замислете си, јас имав дадено збор, бев сосем верен - Шчевалевска, три месеци до шеснаесет години ѝ недостигаа, таа е уште во училиште, со неа деведесет илјади даваат.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
- Знаете, јас имам некои обврски околу работата, - се правдаше Рада. - Ни збор.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ама и јас имам коњ за трка!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Јас имам малку, велам, а вие уште помалку. И од малку помалку имате вие, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Мене немаше кој да ми каже, барем јас имам кому да кажам: и кога се роди Горица, јас папокот ѝ го пресеков со срп, оти беше женско. На машките им се сече со секира.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А јас, знаеш ли, јас имам пари. Можам и тебе да те купам.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Сепак, јас имав увид во начинот на кој се правеше селекцијата на жените за акцијата “Елитен секс”.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се сеќавам, селекторите (стручни лица од различни области) ќе ги наредеа жените, тасма голи, во салата за фискултура, отпростум, една до друга, за да можат полесно да ја утврдат фактичката состојба.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но, јас имав и друга цел.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Јас имам уште многу, многу мани. Често си летам во облаци.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Те бараше и преку весници, а најмногу јас имав мака бидејќи мислеше дека те кријам...“
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Гледам дека си добро момче со добар карактер, но јас имам други планови за мојата ќерка.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Истиот ден, некаде приквечер, дојде мајка ѝ: „Томе, сине, татко ти и јас имаме нешто многу важно со тебе да разговараме. Биди долу за половина час.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Јас имам премногу обврски за да можам да ги одведам, а Том нема да се врати навреме од работа.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Погледнете уште еднаш. Јас имам триесет и девет години и четири деца. Сега гледајте“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Јас имам триесет и девет години.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Јас молчев. И тој кратко молчеше, се мачеше, а потоа рече: Слушај, вели, сакам да кажам за парите, за плаќањето. За тоа јас имам работа со него, не ти.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Едно време рече дека нема среќа, дека можеби јас имам и ми направи место до себеси.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Јас имам Библија, живна сега тој. Ја најдов во куќава, вели. Дебела со црвени корици, вели, и со крст отспреди.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
И јас имав еден таков период на криза во Калкута кога постојано ми се спиеше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Јас имам разбирање за нивната љубов Со топлата земја од која сите потекнуваме И се насладуваме од кратката сладост Што ја нарекуваме живот.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Благодарение на врската со Сврделот, јас имав можност да влезам во неговата куќа и да си ја одржувам надежта да ѝ се приближам на Гала, на сестра му, која веќе беше точка на дневен редна еден од состаноците на Комитетот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
И затоа тие мене и политички ќе ме згаштеа, ама јас имав еден марифет со нив.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ние двајцата некако во исто време купивме кола. Јас имав едно фијатче од тие малите.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Како човек, јас имав сосема изгубено волја да бидам на своето работно место и да си ја вршам работата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
- Јас имам еден пријател во Струга.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Не би можел сега да објаснувам која беше причината што токму во тој дел од разговоров решив да спомнам дека посредно и јас имам учествувано во жалниот настан со Раде.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
А знаеш како одговори таа на мојата лутина?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Покриј се, Рајно, ќе ѝ свикав, во моја куќа, пред Симона, само јас имам право да се свлекувам.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Беше тоа кога јас имав десет или единаесет години.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
СТОЈАНКА: Сум чула од татко ти. Вчера му зборувал на еден татков пријател, а тој му кажал на татко ми.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Татко ми е сиромав, самарџија... Најпосле јас имам под ноктите црно, кал... (Задржуваниот плач се пробива со придушено липање.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Познајниците му се смееја, колегите го озборуваа, жените го сожалуваа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Како гостин јас имав предност прв да одам во тоалет, така што сепак измокрив седејќи на шолјата, потоа си ги измив забите и лицето, па си легнав, чекајќи сите истото да го сторат, вклучително и тетка ми која веројатно ќе го исчистеше тоалетот откако и сама ќе го искористеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
— Друже комесаре, му велам, јас имам нешто да се поплачам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас имам од свое јајце пиле, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас имам друго презиме, а не тоа. Јас се премажив, лажам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Јас имам 55 години, вели, но ваков случај не ми се паднало да сретнам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ама, јас имам плата, велам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дојди кај мене да спиеш, вели, јас имам поширок кревет.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас имав впечаток дека рурална Албанија, која беше во еден вид педесетгодишен физички и ментален карантин се реваншираше во урбана Албанија, во која се криеја старите структури на власта.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Нели, мајко - ѝ се обрати на баба - кога си отиде бегот, јас имав дванаесет години?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Николче, средниот, имаше шест, Јосиф, најмалиот, четири, а јас имав осум години.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
БОРИС: Јас имам заслуги. СОЊА: Немам јас заслуги? Ти ги стави темелите, јас ја градам куќата.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
МАТЕЈ: Јас имам време да остарам. БОРИС: Ни мене никој не ме прашуваше.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
СТЕВО: Јас имам кариера пред себе. Перспектива.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
БОРИС: Значи ти размислуваш. (Пауза) Јас имам доста интересни размислувања во моите дневници. Пишував дневници во затвор.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
АРАМИЈАТА: Стој! МИХАЈЛО: Кој си ти? АРАМИЈАТА: Кој си ти? Јас имам пиштол.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
ЕВТО: Манастирот е мој колку и твој. И јас имав татко.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
- Јас имам многу инспирации. Сакаш да ти дадам една?
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Една вечер кога ме молеше да ѝ ја читам книгата „Дедовата нараквица“, а јас имав план да си поиграм со пластичните војници, се обидов да се спасам од нејзините здодевни молби токму со употребата на тој магичен збор.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И ме фрлија во отворена гробница, но јас не смртта туку љубовта ја довикував и го преповторував стихот на Бертолд Брехт: Ти немаш слабости јас имав една: - ЉУБЕВ!
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Тие последни денови во Токио, Фокс и јас имавме поврзани апартмани на педесет и третиот кат од „Хајат”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Маренецот порача едно оро, ми се чини, за да видат дали ќе се фатам до него, јас имав обичај да се фатам до ороводецот, но сега не се фатив.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ми велеа, седи уште малку, ќе свикнеш, но јас имав страшна носталгија.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Какви желби јас имав, каква судбина замислував!
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
А синот на Пајко рече: „Пријатели мои, и јас имав една умисла и редно е да ви ја кажам.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Еднаш се вратив без абер од неа. Ама јас имам нешто важно да ѝ кажам и морам да ја видам“.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Јас имам мало главче, ама големо мозоче, не попусто така ми вели мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тој-зашто оди, мајка ми и татко ми исто така заради него, а јас имав двојна причина.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Конечно сама дома, си мислев.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Си мислеше: - А сепак, јас имав право кога велев дека на Рибата ѝ е поубаво.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)