јас (зам.) - постојано (прил.)

Но јас идам овде, јас постојано мислам за вас, сакам да ве видам, боже колку сакам понекогаш да ве видам!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Татко ти и јас постојано го чувствуваме твоето отсуство. Куќата ни е страшно празна без тебе.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Можеш ли да седнеш сама? – ја прашував јас постојано, мислејќи дека е нормално на стар човек да се понуди помош, но секогаш наидував на истиот одговор.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога А.А. забележа дека е отиден предалеку и дека сме ние сепак „друга публика“, макар што јас постојано внимателно го следев, а тоа најмногу го поттикнуваше, на крајот упати јасни пораки до нас: - Внимавајте, почитувани гости, Атеистичкиот музеј на нашата пролетерска земја не е наивна институција.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Воведов кутија којашто моите колеги и јас постојано ја полневме со конструкции што би можеле да бидат употребени во фракталната геометрија.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Од денот кога се случија оние протести на луѓето од Маказар во врска со водата што им ја беа заробиле, јас постојано бев обземен од мислата за копањето на бунарот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Сега ќе ти раскажам нешто многу интересно за Маврово, ама ќе ме слушаш внимателно, важи? – ѝ реков на Дена.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Но никој не ми е крив, јас постојано ѝ досадувам на тетка ми Оце и ѝ префрлам што ретко доаѓа кај нас со Дена и што немам шанса да се покажам како добра, голема и паметна братучетка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас постојано одам пред неа, си го терам редот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И така, како некој постојано да ме тера да загинам, а јас постојано да одам за да останам жива.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
- Веројатно имате право – реков. –Но вистина е дека јас постојано бев со помислата оти нешто ми недостига.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа е таа можност што ни е дадена и треба да се користи".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Не знам - вели - само знам дека мене ми се случи да поминам низ тоа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Чувствував потреба да бидам близок.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Колку е тешко да се проживее, мамо? - ја прашувам а таа ми се смее негде од далечината?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ми покажуваа и топки и мали пушки и автомати, ама јас постојано им велев: сакам да си ги видам сестричката и братчето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
- Е, па, кој ти е виновен што си толку висок, превисок за твои години, - му дофрлив, за првпат среќен што неговата висина, на која што јас постојано му завидував, сега се покажа како недостаток.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Навраќајте во него за да се присетите и за мене, зошто јас постојано се соживував со вас и стрпливо поднесував сѐ што се случуваше; страдав кога со вас нешто тешко ќе се случеше, а кришум се радував и се лутев поради вашите немирлаци; сетете се и за вас, мили деца, за вашите први денови, кога како преплашени зајчиња се припивавте кон клупите и плачливо се држевте за рацете на вашите мајки.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Можеби и не е највистинито да го спомнувам тоа, но јас постојано си замислував дека Аксја те повлече по себе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Вистина ти велам“, ми објаснуваше тој, „додека збиравме со мајсторот воздух долу, во утробата на чудовиштето, јас постојано мислев за убавината што ќе ја уживаат билките во дворот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Смеј се, смеј!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Јас постојано те гледав и ти се насмевнував.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Јас постојано сѐ исто прашувам, а Билјана секогаш исто ми одговара: - За малку ќе добиев петка, ама не добив.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)