јас (зам.) - така (прил.)

А пред Божик прасето не се рани, ами сака ошче од Гурѓевден, та за Божиќ да направи месо. И јас така.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Гладна кокошка — просо сонуа. И јас така.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
- Не идам јас така? - одговори човекот и извади полномошно од султанот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Командирот го прочита полномошното и како крпа побеле.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
- И јас така мислам, - по пауза рече Шишман и конечно после сите колебања, решија таа работа да ја премолчат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Додека јас така уживам од самозадоволство во својот претседателски кабинет, Сатирот ја смислил работата и неволјата еве ја наидува.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Нејсе. Чекорам јас така, нога за нога кога од зад свиокот слушам музика трешти, чалгии свират, тапани бијат.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
СЕЛАНЕЦОТ: (Се враќа.). А, не можам јас така.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Јас така имам обичај да го малтретирам со тие „ветувања”.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ти ветувам – одговори, па свика: - Ама, сум ти рекол да ги заборавиш тие твои глупости!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Живеам јас така бедно, Благородност од мене ширам чедно, Алтани, злато гледам на сите страни Со крвави солзи полиени од рани.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
— Не те лажам, велам, јас така се смеам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Таа мистериозна игра, која јас така почнав да ја нарекувам, продолжуваше да трае сѐ до крајот на работниот ден и многу често ми пречеше во работата, особено кога се трудев да се задлабочам во нешто.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
РИСТАЌИ: И јас така си помислив, зорт! (се обѕрнува околу себе сѐ). Отишла горе.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Јас така размислувам, кога тој се исправи и - што да видам? Да не ве излажам, ама уште колку за цела глава повисок од писарот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сомнението ги содржеше на пример и овие прашања: со кое право можеш да му нудиш помош некому кого не го познаваш и тоа во ситуација кога тој со ниту еден гест не побарал таква помош од тебе?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Јас така си го објаснив и појавувањето на сомнението во врска со намерата да му се обратам на натрапникот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Тетка Злата, јас така правам дома“, рече Нина, „по три саксии во када и внимателно ги туширам.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Како што знаеш, - рече Николче, - ама јас така не доаѓам! - Па не доаѓај.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Те држев во пазувите. Уште те доев, макар што беше голем за тоа. Ама јас така правев и со другите деца.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ништо, јас така само си се собирам, ко гасеница во кожурец и молчам. Си ги подголтнувам зборовите, навредите, сѐ. И се кинам од работа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Помодрувам и јас така од бодежи, ама, си велам, ќе помине.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Еднаш јас така, му грлев кошулче на Ангелета, и само што го засеков платното туку ми свирнаа во ушите, ми забучија во главата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се шетам јас така по Осоговските планини кога гледам архитекти што вртат прасиња на ражен... И така натаму.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)