Месечината ѕирна уште еднаш низ прозорот, еден весел зрак се доближи до увото на Снежана, нешто ѝ прошепна во сонот и си отиде...
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Мајка ѝ прошепна Не е тука, злато, тој седи дома, овие се само неговите сватови.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)