ела (изв.) - слуша (гл.)

Но, понекогаш Бојан, разговарајќи со деда си или со дедо Иван, ќе умееше да зачепне во некое делче од нивните сеќавања, па тогаш ела слушај.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)