аир (имн.) - нема (гл.)

Та се житце не зелени та се грозје не румени, та од пуста селска мака аир нема дур од века?
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
— Јас ни жниа, ни врша, та од мене некаков аир нема да видиш; токо, како шо рече сам, сме поминале како луѓе, та дојду да те вида.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)